Het lijkt net het Zweedse platteland, maar aan de kleigrond kun je zien dat je toch echt in de Nederlandse Flevopolder bent. De vrijstaande houten huizen in kleuren zoals roodbruin, zachtgeel en grijsblauw zijn geïnspireerd op Scandinavische woningen en het boek Wij uit Bolderburen van de Zweedse auteur Astrid Lindgren. "Het was vroeger mijn favoriete kinderboek", vertelt Jessika Kersting, initiatiefnemer van het ecodorp Bolderburen.

Samen met haar van origine Zweedse man Martin Qvist importeert en bouwt Kersting al tien jaar Zweedse houten huizen in Nederland. Eerst kwamen de huizen voornamelijk op volkstuinen en vakantieparken terecht, maar tegenwoordig willen steeds meer mensen een woonhuis in dezelfde kenmerkende stijl.

Zo ontstaat het idee voor een dorpje waar mensen fijn kunnen wonen. Kersting: "Ik wilde een plek maken waar je landelijk kunt wonen en waar het mogelijk is om je ecologische voetafdruk te verkleinen. Dat sprak blijkbaar veel mensen aan, want de animo was groot."

"De inwoners van Bolderburen zitten in verschillende levensfases en hebben allerlei achtergronden", gaat ze verder. "Sommigen zijn verliefd op de houten huizen, anderen willen duurzamer leven of zoeken een community, omdat ze vinden dat je in de stad te veel langs elkaar heen leeft. Wat de bewoners bindt, is dat ze allemaal een relaxte levensinstelling hebben. Veel zijn op het platteland opgegroeid, hebben daarna in de stad gewoond en gaan nu weer terug naar hun roots."

Patty Cramer (30) en Roy Ponder (40) gaan komende week verhuizen naar hun eengezinswoning in Bolderburen. Het huis is geïnspireerd op een stuga, in de Zweedse volksmond ook wel een vakantiehuis genoemd. In september verwachten ze hun eerste kind.

Ponder: "Het hele concept spreekt ons aan: het dorp met dezelfde soort huizen en de buurtbewoners met een vergelijkbare levensstijl. Het leven is hier heel gemoedelijk. We hebben vorig weekend al een nacht geslapen in ons nieuwe huis en toen we wakker werden, was het buiten zo rustig. Ik heb hier echt een vakantiegevoel. We gaan bewust kleiner wonen, want veel ruimte hebben we niet nodig. We houden van het buitenleven en daarvoor zitten we hier helemaal goed."

De huizen in Bolderburen variëren van 40 vierkante meter voor een tiny house tot 160 vierkante meter voor een Zweedse villa. De woningen zijn compact, licht en ruimtelijk, maar over het algemeen niet heel groot.

"Dat past bij de Zweedse filosofie van lagom: de huizen zijn precies groot genoeg", aldus Kersting, die ondertussen alweer bezig is met het opzetten van twee nieuwe dorpen op andere plekken in Nederland. "De bewoners delen een schuur, de grasmaaier, het tuingereedschap en in sommige gevallen zelfs de wasmachine."

Miek Meeuwsen (62) en haar man Marcel Fabriek (62) zijn gek op de Zweedse houten huizen en het duurzame karakter van Bolderburen spreekt ze aan. Ze hebben hun woning zelf ontworpen en wonen er inmiddels ruim een maand.

Meeuwsen: "Het begon als een schuurwoning en het lijkt nu meer op een kerk. Als je binnenkomt kijk je helemaal naar de nok van het huis. Onze woonkamer is een grote, open ruimte met een vide. We proberen zoveel mogelijk energiezuinig te wonen. Dat doen we niet heel fanatiek, maar we leven graag op een natuurlijke manier. We hebben een goede zet gedaan door in Bolderburen te komen wonen."

Het dorp is zelfvoorzienend op het gebied van waterzuivering, waterberging en energievoorziening en daarnaast kunnen de bewoners straks gedeeltelijk van hun land leven. Kersting: "Dit zijn huizen waar je met een goed gevoel in kunt wonen. De CO2-uitstoot is 90 procent minder dan bij een huis van beton. Straks worden er hier moestuinen aangelegd, komen fruitbomen, bessenstruiken en kruidenplanten tot bloei en scharrelen er kippen rond. Dat klinkt toch fantastisch?"

Het huis van Miek Meeuwsen en haar man Marcel Fabriek. In de zandbak rond het huis wordt gras gezaaid. (Foto: Privébezit)