Een paar minuten na de succesvolle penaltyserie tegen Spanje in de achtste finales rent Regragui richting de tribunes van het Education City Stadium. Met een Marokkaanse vlag in zijn linkerhand snelt hij de trap op, waarna hij zijn moeder Fatima omhelst en een dikke kus op haar voorhoofd geeft.

Fatima had tot dit WK nog nooit gereisd om bij een wedstrijd van haar zoon te zijn. "Ik woon al bijna vijftig jaar in Frankrijk", zei ze tegen de Marokkaanse tv-zender Arryadia. "Dit is het eerste toernooi waarvoor ik Parijs verlaten heb."

Regragui had er bij zijn moeder sterk op aangedrongen om naar Qatar te komen. Het past in de filosofie van de bondscoach, die al bij zijn presentatie benadrukte dat hij van de Marokkaanse ploeg een familie wilde maken. En dat de echte familieleden van de spelers en coaches daar een belangrijke rol in zouden spelen. "We kunnen alleen succes hebben als onze ouders gelukkig zijn", zei hij drie maanden geleden.

Samen met Fouzi Lekjaa, de voorzitter van de Marokkaanse voetbalbond, besloot Regragui daarom alle internationals en stafleden de kans te geven om een aantal familieleden een compleet verzorgde reis naar Qatar aan te bieden. Zij verblijven in het Wyndham Doha West Bay-hotel, net als de selectie. En na de wedstrijden zijn ze meestal de eersten die de spelers feliciteren.

"We zijn echt één familie", zei reservekeeper Ahmed Tagnaouti vrijdag op een persconferentie in Doha. "En zo gedragen we ons ook, of we nu spelen of niet."

Het contrast met de afgelopen drie jaar is immens. Onder Vahid Halilhodzic, de voorganger van Regragui, was er vooral veel ruzie bij de Marokkaanse ploeg. De ervaren Bosniër raakte in conflict met Hakim Ziyech, Noussair Mazraoui en Amine Harit, waarna hij de drie topspelers niet meer wilde oproepen.

"Halilhodzic vond een persoonlijke vete belangrijker dan het spelletje. Hij dacht alleen maar aan zijn eigen ego", zegt oud-international Ali Boussaboun in gesprek met NU.nl. "Regragui is een relatief jonge trainer, die in Europa is opgegroeid. Ik heb nog met hem samengespeeld bij het Marokkaanse elftal en heb hem leren kennen als een vriendelijke en nette man. Hij is de ideale trainer voor dit Marokko, echt een verademing."

Regragui is geboren in een voorstad van Parijs en speelde tussen 1998 en 2011 in de Franse Ligue 1 en de Spaanse La Liga. Hij past daardoor goed bij de Marokkaanse WK-selectie, die vooral bestaat uit spelers uit Europese competities. Daarnaast zijn 14 van de 26 internationals buiten Marokko geboren.

"Er is nu duidelijk een klik tussen de bondscoach en de spelers", zegt Anouar Amrani, Marokko-watcher bij sportzender ESPN. "Met Halilhodzic was er een leeftijdsverschil van veertig jaar, dat was veel te groot. Hij begreep de spelers niet en zij begrepen hem niet. Dat is met Regragui wel anders. Hij is een stuk jonger en doet mee met de trainingen. De spelers hebben echt respect voor hem."

Dat respect heeft zich de afgelopen weken in Qatar vertaald in een Marokkaans elftal dat niet te verslaan is. De ploeg van Regragui incasseerde in zijn eerste vier WK-duels slechts één goal, tegen Canada (2-1-zege). In de duels met de hoger aangeslagen tegenstanders Kroatië (0-0), België (2-0-zege) en Spanje (0-0, zege na penalty's) hield het compact verdedigende en hardwerkende Marokko de nul.

Met een zege zaterdag in de kwartfinale tegen Portugal wordt Marokko het eerste Afrikaanse land dat de halve finales van het WK voetbal haalt. De verrassing van het toernooi in Qatar is al het eerste land uit de Arabische wereld dat de laatste acht van het wereldkampioenschap heeft bereikt.

"We hebben allemaal gezien op sociale media dat heel Afrika achter ons staat, net als de Arabische wereld", zei Regragui vrijdag op zijn persconferentie. "Hopelijk kunnen wij een voortrekkersrol vertolken voor ons continent en voor de Arabische wereld."

De 45-voudig international hoopt dat hij zelf de weg kan bereiden voor meer Afrikaanse en Arabische coaches in het topvoetbal. Regragui is al tien jaar trainer en heeft onder meer twee Marokkaanse landstitels en winst van de Afrikaanse Champions League op zijn erelijst staan. "Maar niemand keek ooit naar mij om. Tot ik nu opeens in de kwartfinales van het WK sta. Dat bewijst maar weer dat het niet om ervaring gaat, maar om kwaliteit."

"Er is een hele groep Afrikaanse coaches die Europese clubs zou kunnen trainen. Maar op dit moment is het onmogelijk dat Manchester City of FC Barcelona een van die trainers aanstelt. Waarom is dat? Het is alsof we die taak niet zouden aankunnen. Maar er komt altijd een moment in de geschiedenis dat mensen van gedachten veranderen. Misschien is dit wel dat moment."