De vlakke zeventiende etappe van de Giro draaide uit op een massasprint. Daarin bleek Alberto Dainese nipt de snelste. Marit zat goed gepositioneerd in het wiel van de Italiaan, maar werd vlak voor de finish getroffen door mechanisch onheil en kon niet meestrijden om de overwinning.

"Ik lanceerde mijn sprint en op het moment dat ik vol aanzette, vloog mijn ketting eraf", vertelde Marit na afloop. "Ik ging bijna onderuit en kwam helemaal over mijn stuur heen. Gelukkig viel ik uiteindelijk niet, maar ja... Ik had maar wat graag hier een etappe gewonnen."

Marit bewees eerder deze Giro in goede vorm te zijn. De 25-jarige Belg van het bescheiden Intermarché-Circus-Wanty was voor aanvang van de Italiaanse wielerronde een grote onbekende, maar vestigde zijn naam met een vierde plek in de eerste de beste massasprint. In de daaropvolgende ritten kon Marit zich niet met de strijd om de dagzege bemoeien.

Woensdag rook de Belg opnieuw een kans. "Het was een enorm gevecht om hier te geraken", zei Marit, zichtbaar vechtend tegen de tranen. "Ik heb twee weken afgezien in de bergen, omdat ik wist dat deze etappe zou komen. Ik had hier écht m'n zinnen op gezet."

"Alles ging perfect", vervolgde de bedroefde Marit. "Ik voelde me de hele dag al goed en ik had volgens mij de benen om hier te winnen. Ik nam de laatste bocht perfect en ik zat in vijfde positie toen Dainese all-in ging. Er zat echt nog kracht in mijn benen."

Maar daarna ging het dus mis voor Marit. "Dit is echt fucking...", slikte de Belg wat krachttermen weg. "Ik heb hier geen woorden voor. Ik had echt het gevoel dat ik in mijn eerste grote ronde kon toeslaan."

Marit hoeft nog niet alle hoop op te geven. In de drie komende etappes moeten er flink wat bergen bedwongen worden, maar de vlakke slotrit naar Rome van zondag zal weer een prooi voor de sprinters zijn. Wellicht dat hij daar deze kater kan wegspoelen.