"Dit is onvoorstelbaar", zei Lavreysen tegen de NOS na afloop van het gewonnen sprinttoernooi. "Dit jaar waren de Olympische Spelen het hoofddoel. Dat ik daar twee keer goud en twee keer brons won is vele malen groter dan dat ik hier drie keer goud won. Maar deze zijn wel mooi om erbij te hebben."

Net als in het sprinttoernooi op de Olympische Spelen was Lavreysen een maatje te groot voor Hoogland in de finale. In Tokio sleepte Hoogland nog een derde beslissende heat uit het vuur, maar in Roubaix had Lavreysen aan twee ronden genoeg om de titel in de wacht te slepen.

Lavreysen kende sowieso al een succesvolle week in de Stab Vélodrome in Roubaix. De Brabander won net als vorig jaar bij de WK baanwielrennen in Berlijn goud op de teamsprint en de keirin, waarmee hij 'Harries hattrick' voltooide.

"Ik ben heel blij hoe deze week is gegaan. Weer een hattrick, net als vorig jaar in Berlijn. Daar ben ik superblij mee. We hebben een heel goede, brede ploeg in Nederland. Jeffrey en ik hebben de maximale score gehaald. Dat zegt niet alleen over mij en Jeffrey, maar over het hele team."

Hoogland weet zijn nederlaag tegen Lavreysen aan de vermoeidheid. "Het is ontzettend goed en bijzonder wat wij met z'n tweeën hebben laten zien. De mensen thuis zouden eens moeten voelen hoe mijn benen nu zijn, dat is echt een hel. Maar het was een mooie week."

"Ik had al moeite om de Rus te verslaan. Daar had ik nog pijn van", vervolgde Hoogland, die in de kwartfinales een derde en beslissende heat nodig om zich te ontdoen van de Rus Mikhail Iakovlev.

Voor Hoogland was het alweer zijn zevende verloren sprintfinale op rij tegen Lavreysen. "Maar ik heb wel sterk de overtuiging dat ik van zo'n toernooi als dit supersterk word, dus mijn dag komt zeker. Sneller dan Harrie denkt."