Roy van den Berg, Harrie Lavreysen en Jeffrey Hoogland reden in de finale naar een tijd van 41,225 en doken daarmee voor de tweede keer onder het wereldrecord. In de eerste ronde klokte de ploeg al een tijd van 41,275, waarmee ze ruim een halve seconde sneller waren dan de oude toptijd.

Groot-Brittannië eindigde op gepaste achterstand als tweede, terwijl Australië in de strijd om brons te sterk was voor Frankrijk.

Het is voor de Nederlandse teamsprinters hun derde wereldtitel op rij, nadat ook in 2018 en 2019 de mondiale titel werd gegrepen. De formatie is al twee jaar ongeslagen en daarom dus ook de absolute topfavoriet voor goud in Tokio.

Voor de mannen stond er behalve de wereldtitel meer op het spel. De ploeg is al zeker van deelname aan de Spelen, maar om de invulling wordt nog gestreden. Lavreysen was al zeker van een plaats in de ploeg voor de Spelen, terwijl Hoogland met zijn optreden in Berlijn ook een plek voor zichzelf mag opeisen.

De positie van starter (Van den Berg of de in Berlijn afwezige Nils van 't Hoenderdaal) wordt beslist bij een testmoment in juni.

Kirsten Wild greep in Berlijn al haar zevende wereldtitel. (Foto: Pro Shots)

Wild liet op de scratch na veertig rondes de Amerikaanse Jennifer Valente (tweede) en de Portugese Maria Martins (derde) achter zich. De Britse Laura Kenny eindigde net naast het podium.

Vorig jaar moest de sprintster de titel nog aan de Britse Elinor Barker laten, maar ze nam woensdag revanche voor die nederlaag. Wild ging met nog twee rondes te gaan aan en hield stand tot aan de meet.

Voor Wild is het haar zevende wereldtitel in totaal. Vorig jaar won ze de koppelkoers en omnium, terwijl ze een jaar eerder naast de scratch het omnium en de puntenkoers won. In 2015 pakte ze op scratch haar eerste wereldtitel.

De scratch voor vrouwen was het eerste onderdeel waarop prijzen vielen te verdienen.

Kyra Lamberink en Steffie van der Peet deden niet mee om de medailles. (Foto: Pro Shots)

Kyra Lamberink en Steffie van der Peet eindigden bij de vrouwen als zesde. Zij waren in de eerste ronde niet opgewassen tegen China, dat in de strijd om brons afrekende met Rusland. Duitsland greep de wereldtitel door in de finale Australië te verslaan.

De twee Nederlandse vrouwen plaatsten zich eerder voor de eerste ronde door in de kwalificatie de zevende tijd te rijden.

Lamberink en Van der Peet hoeven in principe niet te rekenen op deelname aan de Spelen, omdat in Tokio maar een beperkt aantal rensters mag starten. De Nederlandse ploeg zet in op Shanne Braspennincx en Laurine van Riessen, die individueel voor succes moeten gaan zorgen.