"Ik voelde meteen bij de start al dat ik het gewoon niet had vandaag", aldus Dumoulin na zijn 52,5 kilometer lange chronorace in Innsbruck. "Ik zat vandaag echt totaal mislukt op mijn fiets. Het zag er misschien nog goed uit, maar zo voelde het niet."

De Limburger probeerde er op het eerste vlakke stuk op weg naar het tussenpunt na 16,6 kilometer nog het beste van te maken. Hij gaf daar ook nog maar negen seconden toe op Dennis, maar een kleine 20 kilometer later, op de top van de zware klim in het parcours, was zijn achterstand op de Australiër al meer dan een minuut.

"Ik heb tot het eerste tussenpunt gereden voor wat ik waard was", stelde Dumoulin. "Ik wist dat ik sowieso geen wereldkampioen zou worden als ik al in het eerste deel minder hard ging rijden. Ik hoopte dat ik het verschil kon beperken en me beter zou voelen op de klim, maar dat was totaal niet het geval. Ik ging harkend naar boven."

"Nee, goud heeft er geen moment ingezeten vandaag. Van tevoren dacht ik dat het een tweestrijd kon worden tussen mij en Dennis als we allebei een goede dag hadden, maar het werd een onemanshow."

Dumoulin moest na zijn aankomst op de Rennweg in Innsbruck lang bijkomen van zijn inspanning. Door zijn verkeerde houding op de fiets had hij overal kramp en ging zelfs lopen heel moeizaam.

"Ik heb totaal verkrampt op de fiets gezeten, voel nu nog steeds de kramp in mijn billen", zei de kopman van Team Sunweb een uur na zijn race. "Als je net even niet de kracht uit je benen kan halen, ga je vaak werken, proberen om op een andere manier toch je vermogens te halen. Daardoor ga je spieren gebruiken die dat eigenlijk helemaal niet aankunnen."

Dumoulin ondervond in Innsbruck mogelijk de gevolgen van zijn zware jaar, waarin hij in de Giro d'Italia én de Tour de France als tweede eindigde. Dennis startte in de Giro en de Vuelta a España, maar die laatste ronde reed hij puur als training en maakte hij ook niet af.

"Misschien is het te veel geweest om de Giro en de Tour op het hoogste niveau te rijden en daarna nog te proberen om op deze wereldkampioenschappen in topvorm te zijn. Maar als je het niet probeert, weet je nooit of het gaat lukken. En ik heb het de laatste weken prima naar mijn zin gehad om hier nog volle bak voor te gaan."

Dumoulin maakte ondanks zijn mindere dag wel zijn verzameling medailles bij het WK tijdrijden compleet. In 2014 won hij brons in het Spaanse Ponferrada en vorig jaar was er goud in het Noorse Bergen.

"Ik ben blij dat ik geen tussentijden doorkreeg tijdens mijn rit, want anders was ik geen tweede meer geworden", zei Dumoulin over het feit dat bondscoach Thorwald Veneberg tot het einde bleef coachen alsof de wereldtitel nog mogelijk was.

"Het was fysiek en mentaal een strijd van een uur, maar uiteindelijk heb ik nog wel een medaille. Drie jaar geleden zat ik bij het WK in Richmond ook totaal mislukt op mijn fiets tijdens de tijdrit en toen werd ik vijfde. Ik kan nu in ieder geval harder fietsen als ik een slechte dag heb."

Dumoulin kan zondag in de wegrit in Innsbruck proberen revanche te nemen. Hij zal normaal gesproken een van de Nederlandse kopmannen zijn op het lastige parcours.

"Ik was van plan om morgen alweer even op de fiets te stappen, maar dat ritje sla ik waarschijnlijk maar even over", zei hij met een glimlach. "Ik hoop dat ik zondag hersteld ben en dan ga ik er weer vol voor."