Knols en De Jong bewezen met hun onderzoek dat de schadelijke Afrikaanse malariamug wordt aangetrokken door menselijke voetengeur. Limburgse kaas, die in Limburg ook wel stinkkaas heet, ruikt naar zweetvoeten. De Ig-Nobelprijs bevat een Engels woordgrapje: Ig is een afkorting van ignoble ofwel eerloos, onwaardig.

Voetengeur

Het Wageningse onderzoek naar malariamuggen is wereldwijd toonaangevend. De ontdekking dat de Afrikaanse mug op voetengeur afkomt, was dan ook belangwekkend voor de bestrijding van het schadelijke dier. Knols en De Jong zijn daarna doorgegaan en kwamen via tenenkaas bij Limburgse kaas als lokmiddel terecht.

Het verhaal wil volgens een woordvoerder van de Wageningen Universiteit dat Limburgse kaas oorspronkelijk door Belgische monniken met de voeten werd bewerkt. Daardoor kwamen bacteriën in de kaas terecht die voor de specifieke geur en smaak zorgen. Nog steeds zijn bacteriën uit de stinkkaas ook te vinden op mensenvoeten.

De Ig-Nobelprijzen worden door echte Nobelprijswinnaars uitgereikt. Tijdens de uitreiking bestookt het publiek de winnaars met papieren vliegtuigjes. De laatste keer dat die eer een Nederlander te beurt viel was in 2003. Toen won C. Moeliker van het Natuurmuseum Rotterdam een Ig-Nobelprijs voor zijn onderzoek naar homoseksuele necrofilie bij eenden.