De onderzoekers hebben een deel van de kop, de ruggengraat en ledematen gevonden. Het fossiel is daarmee het compleetste exemplaar uit die periode.

De krokodil is verwant aan voorouders van moderne krokodillen. De ontdekking biedt informatie over een periode waarover wetenschappers nog niet veel wisten. Zo blijken zeekrokodillen langer geleden te hebben geleefd dan gedacht.

Uit het onderzoek blijkt dat zeekrokodillen waarschijnlijk voor het eerst verschenen in het trias. Dat tijdperk loopt van 252 tot 201 miljoen jaar geleden. Aan het einde van het trias was er sprake van massale uitsterving van meerdere diersoorten. Maar deze soort heeft het dus overleefd.

Sommige zeekrokodillen hebben zich goed aangepast aan het leven in de oceanen. Ze hadden korte ledematen die veranderden in vinnen en een haaiachtige staartvin. Ook ontwikkelden ze het vermogen om levend te baren in plaats van eieren te leggen.

De zo'n 2 meter lange Turnersuchus hingleyae leefde in de oceaan en jaagde op zeedieren. Hij had een vrij lange, smalle snuit en lijkt op krokodillen die nu nog in Noord-India leven.

Het fossiel is momenteel te zien in het Lyme Regis Museum in Dorset, een graafschap in het zuiden van Engeland.