Wetenschappers plaatsten een 3D-model van een tsjilpend roodborstje in een ruimte met mannelijke roodborstjes. Daar voegden ze verkeersgeluiden aan toe. Vervolgens keken de onderzoekers naar de reacties van de roodborstjes. Ze schreven hun bevindingen op in het wetenschappelijke tijdschrift Behavioral Ecology and Sociobiology.

De stadse roodborstjes reageerden fysiek driftiger op de 3D-vogel dan de landelijke roodborstjes. De onderzoekers denken dat de vogels uit de stad agressiever zijn, omdat hun dagelijkse communicatie wordt verstoord door bijvoorbeeld bouwlawaai en verkeersgeluiden.

Wanneer de onderzoekers verkeersgeluiden aanzetten, gingen de roodborstjes uit de stad rustiger zingen. Vermoedelijk doen ze dat omdat ze het lawaai gewend zijn. Ze hebben geleerd om te wachten tot het weer stil(ler) is. Ondanks dat rustiger zingen, reageren de stadsvogels dus wel standaard agressiever op indringers.

De landelijke roodborstjes daarentegen reageerden juist agressiever als er verkeersgeluiden te horen waren. Door flink te zwaaien en hun rode veren te laten zien, wilden ze waarschijnlijk compenseren voor het feit dat ze minder goed verstaanbaar waren.

Het is gebruikelijk dat de vogeltjes competitief reageren op nieuwelingen. Ze passen hun zang aan of reageren fysiek om zo hun territorium af te bakenen.