Het gaat om mensen die ouder dan tachtig jaar zijn. Bij deze zogenoemde superagers is er iets bijzonders aan de hand in een hersengebied dat de entorinale schors wordt genoemd. Dat gebied is belangrijk voor ons geheugen. Het is ook het eerste deel dat wordt aangetast als iemand de ziekte van Alzheimer heeft.

De entorinale schors bestaat uit zes lagen. De tweede laag verzamelt informatie uit andere geheugengebieden. Bij sommige tachtigplussers bevat deze laag opvallend grote en gezonde neuronen.

Deze neuronen zijn bijna 25 procent groter dan die in het brein van mensen met een vroeg stadium van Alzheimer. Ze zijn ook 15 procent groter dan die van 'gewone' leeftijdsgenoten en 6 procent groter dan die van mensen die veel jonger zijn. Volgens de onderzoekers is dat nog steeds een heel groot verschil.

De superagers zijn waarschijnlijk geboren met grotere neuronen, denken de wetenschappers.

De grotere neuronen in de hersenen van de tachtigplussers met een scherpe geest blijken ook niet over 'alzheimerknopen' te beschikken. Deze knopen bestaan uit verstrengelde taueiwitten - een van de kenmerken van de ziekte van Alzheimer.

De vergrote neuronen kunnen hun structuur behouden en gezond blijven. Ze zorgen er dus voor dat er geen knopen ontstaan. Daardoor concludeerde het onderzoeksteam dat deze verstrengelde taueiwitten een verkleining van neuronen veroorzaken. Bij de ziekte van Alzheimer is er dus sprake van krimpende neuronen in de entorinale hersenschors.

Toekomstig onderzoek moet uitwijzen waarom grote neuronen niet worden aangevallen door de verstrengelde taueiwitten en dus ook niet krimpen.