Kuikens van de Amerikaanse meerkoet zijn felgekleurd, om te voorkomen dat hun ouders hen verhongeren. Dat schrijven twee Amerikaanse biologen in het wetenschappelijke tijdschrift PNAS.

Meerkoeten hebben veelal een zwart en wit verendek, maar veel van hun jongen zijn veel bonter gekleurd. Die kleuren hebben een doel: meerkoeten geven eerder eten aan hun felgekleurde kroost.

Hierdoor hebben de gekleurde kuikens een aanzienlijk hogere overlevingskans dan hun minder gekleurde broertjes en zusjes. Het was voor wetenschappers echter een raadsel waar die kleur vandaan komt.

In eerste instantie vermoedden wetenschappers dat de meer gekleurde kuikens 'parasitisch' zijn. Dit betekent dat een vogel haar eieren legt in het nest van een andere vogel.

Volgens deze theorie zouden de parasitische kuikens feller gekleurd zijn om meer kans op overleven te hebben dan de kuikens die in hun eigen nest liggen. Echter bleek het omgekeerde het geval te zijn: parasitische kuikens zijn minder gekleurd.

Biologen vinden verband tussen kleur en wanneer ei gelegd is

Na het observeren van gelegde eieren, ontdekten de biologen dat er een verband is tussen wanneer het ei is gelegd en hoe gekleurd de kuikens zijn die eruit komen.

Meerkoetmoeders leggen ongeveer tien eieren per keer, elke dag een. De kuikens die uit later gelegde eieren kwamen, waren feller gekleurd dan hun oudere broers en zussen. Normaal gesproken krijgen de eerder uitgekomen kuikens meer te eten, maar de felle kleuren zorgen ervoor dat dat niet het geval is.

Het verband tussen de volgorde van leggen en de kleur van de kuikens laat ook zien waarom 'parasitische' kuikens minder gekleurd zijn. Parasitische eieren zijn volgens de biologen vaak de eerdere eieren die een moeder legt.

Een meerkoet met haar kroost. (Foto: Bruce Lyon)

Meerkoetmoeders leggen veel meer eieren dan voedselvoorraad aankan

Meerkoetmoeders leggen aanzienlijk meer eieren dan de beschikbare voedselvoorraad hen toestaat om te verzorgen. De eieren zijn relatief klein en vragen daarom weinig middelen van de moeder. Sterfte onder kuikens is daarom erg hoog, waardoor de helft van de leg sterft van de honger.

De moeders leggen de eieren, om de hoeveelheid overlevenden vervolgens overeen te laten komen met het beschikbare voedsel. Op die manier voeden meerkoetmoeders altijd zoveel kuikens op als dat op dat moment mogelijk is.

In de eerste tien dagen zijn er nog geen verkleuringen zichtbaar, maar na die dagen krijgen de ouders een voorkeur voor specifieke kuikens. De later geboren en gekleurde kuikens krijgen meer eten en de ouders voorkomen dat de oudere broers en zussen te veel eten. De ouders pakken deze oudere kuikens dan bij de nek en schudden ze heen en weer.

De gekleurde kuikens zijn aanvankelijk veel kleiner omdat ze later geboren zijn, maar door het extra voedsel kunnen ze snel de eerder geboren meerkoeten inhalen.