Psychologen hebben zorgen over de herhaalbaarheid van wetenschappelijk onderzoek. Bijna veertig procent van alle studies zou niet opnieuw uit te voeren zijn.
Het gevolg is dat de betrouwbaarheid van het onderzoek hierdoor in het geding komt, schrijft NRC.next zaterdag op basis van een rondgang bij wetenschappers.
Op dit moment is er bijvoorbeeld discussie over de ego-depletion-theorie, het idee dat wilskracht uitgeput kan raken zoals bij een spier uitgeput kan raken. Een project van 23 universiteiten kon deze twintig jaar oude theorie niet bevestigen.
De slechte herhaalbaarheid is volgens trekvogelecoloog Raymond Klaassen van de Rijksuniversiteit Groningen te wijten aan het wetenschapsklimaat in zijn vakgebied. Hij doelt daarmee op het "hijgerige, op scoren gerichte wetenschapsklimaat. Vind je een afwijkend patroon in één bepaald jaar, dan zijn de mores om dat met veel kabaal zo hoog mogelijk te publiceren", aldus Klaassen in de krant.
Beperkte ruimte
NRC.next schrijft dat de slechte herhaalbaarheid komt doordat veel tijdschriften maar beperkte ruimte geven om de proefopzet, en gebruikte materialen, gedetailleerd uit te leggen. In tijdschriften wordt vaker de voorkeur gegeven aan nieuwe hypotheses boven herhaalde experimenten, omdat deze vaker de aandacht te trekken.
Er wordt nagedacht over een oplossing om de herhaalbaarheid van onderzoek te vergroten, zoals het bieden van meer ruimte in tijdschriften voor deze studies.
