De wetenschappers toonden aan dat elektronen in twee diamanten, gescheiden van elkaar door 1,3 km campus, echt een onzichtbare verbinding kunnen hebben - een soort teleportatie dus.

De bevindingen zijn woensdag gepubliceerd in het toonaangevende wetenschappelijke tijdschrift Nature.

Wetenschapper John Stewart Bell bedacht in 1964 een experiment dat zou kunnen aantonen dat "spookachtige invloed op afstand", zoals Einstein het noemde, toch echt bestond. Binnen de kwantummechanica geldt deze test, de loophole-free Bell-test, als heilige graal.

Kwantumfysici hebben het over het verschijnsel 'verstrengeling' als ze uitleggen hoe teleportatie werkt. "Eigenlijk begrijpt niemand wat er bij verstrengeling gebeurt", vertelde professor Ronald Hanson vorig jaar al. "We weten wel dat het bestaat, dat is algemeen aanvaard onder natuurkundigen."

Wetenschappers begrijpen wiskundig wel hoe het werkt, en kunnen het uitrekenen, legt Hanson uit. "Maar omdat er geen analogie bestaat met iets dat we uit het dagelijks leven kennen, is het niet in woorden te vatten. Het komt er grofweg op neer dat twee deeltjes, ook al zijn ze ver van elkaar verwijderd, op elkaar reageren."

Nu is aangetoond dat het echt bestaat, wordt een van de meest intrigerende discussies in de natuurkunde afgesloten. Het schept tegelijkertijd volgens de wetenschappers ook de mogelijkheid voor een radicaal nieuwe manier voor beveiligde communicatie, die onmogelijk valt af te luisteren omdat de informatie niet reist tussen twee punten, maar gecreëerd wordt.