De muizen zijn door middel van genetische modificatie uitgerust met het gen Gnptab, dat bij mensen is gelinkt aan de neiging tot stotteren.  

De muizen die het gen dragen, maken minder geluid dan hun gezonde soortgenoten en piepen met relatief veel tussenpauzes.

Dat hebben Amerikaanse wetenschappers bekendgemaakt op de conferentie Neuroscience 2015.

De onderzoekers analyseerden het gepiep van de genetisch gemodificeerde muizen met behulp van speciale software die ook menselijk gestotter kan herkennen aan het langzame spreektempo en het grote aantal pauzes. ​Dat meldt de nieuwssite van het wetenschappelijk tijdschrift Science.

Stotterende mensen stoten in een minuut gemiddeld negentig verschillende klanken uit, terwijl niet-stotterende mensen er 125 produceren.

Uit het nieuwe onderzoek blijkt dat de genetisch gemodificeerde muizen tachtig klanken produceren per drieënhalve minuut, terwijl hun 'normale' soortgenoten in die tijd 190 vocalisaties uitstoten. Kortom: de dieren lijken te stotteren door het gen Gnptab. 

De nieuwe bevindingen kunnen wetenschappers mogelijk helpen om de oorzaak van gestotter bij mensen beter in kaart te brengen.         

Het 'stottergen' Gnptab werd vorig jaar ontdekt door neurowetenschapper Dennis Drayna van het US Institute of Deafness and Other Communication Disorders.

Drayna vermoedt dat stotteren slechts gedeeltelijk wordt veroorzaakt door erfelijke factoren.  "Op basis van een ruwe schatting denk ik dat ongeveer de helft van al het gestotter bij mensen wordt veroorzaakt door dingen die overerfelijk zijn", verklaarde hij vorig jaar in de Britse krant The Guardian.

Ongeveer vijf procent van alle kinderen stottert regelmatig. Bij het merendeel gaat de stoornis vanzelf over. Wereldwijd stottert ongeveer 1 procent van alle volwassenen.