Kleine gebiedjes in het brein van de dieren kunnen slaperig worden onder invloed van een belangrijke hersenkern.

In deze delen van het brein treden op zo'n moment heel plaatselijk langzame hersengolven op die typerend zijn voor slaap.

Dat melden onderzoekers van het Massachusetts Institute of Technology in het wetenschappelijk tijdschrift eLife.

De wetenschappers kwamen tot hun bevindingen door bij proefmuizen de hersenkern genaamd thalamus te stimuleren met licht. Deze hersenkern geeft normaal gesproken het sein aan de rest van het brein om in slaap te vallen.

Wanneer de thalamus van de muizen sterk werd gestimuleerd, vielen de dieren dan ook in slaap. Maar als de wetenschappers de hersenkern heel licht prikkelden, ontstonden er alleen enkele kleine gebiedjes in de hersenschors 'slaapgolven'.

"Ik denk dat dit gebeurt omdat het brein op dat moment begint om te schakelen naar de slaapmodus", verklaart hoofdonderzoekster Laura Lewis op MIT News. "Als de langzame golven in de hele hersenschors worden opgewekt, beginnen de dieren zich ook slaperig te gedragen. Ze stoppen dan met lopen en hun spierspanning gaat omlaag."

Aangezien mensen op ongeveer dezelfde manier in slaap vallen als muizen, kan waarschijnlijk ook het menselijk brein gedeeltelijk in slaap vallen. Dat zou kunnen verklaren waarom mensen die erg moe zijn soms het gevoel hebben dat ze even afwezig zijn.

"Sommige lokale hersengebieden vallen waarschijnlijk al in slaap op momenten dat je wakker probeert te blijven", aldus Lewis.