De onderzoekers maakten een foto van een kartonnen afbeelding van een kat met licht dat gek genoeg geen contact had gemaakt met het object.

Bij het ontwikkelen van de afbeelding maakten ze gebruik van fotonen (lichtdeeltjes) die op afstand infomatie uitwisselden met andere lichtdeeltjes, die wél een interactie hadden vertoond met de kartonnen afbeelding.

Dat meldt het wetenschappelijk tijdschrift Nature.

De fotonen waren doormiddel van een kwantummechanisch proces met elkaar verstrengeld. Dat betekent dat ze op elkaar reageerden, ook op grote afstand. 

Als er iets aan een lichtdeeltje veranderde dat in aanraking kwam met de afbeelding van de kat, trad er eenzelfde verandering op in een verstrengeld lichtdeeltje dat later werd gebruikt om de foto te ontwikkelen. 

Alleen de golflengte van de lichtdeeltjes verschilde. De deeltjes die naar de kartonnen uitsnede reisden hadden een golflengte die niet worden gedetecteerd door de camera.

Daardoor kan de foto van de kat onmogelijk tot stand zijn gekomen op basis van lichtdeeltjes die in de buurt van de kartonnen kat kwamen.

"Dat was belangrijk, het bewijst dat de techniek echt werkt", verklaart hoofdonderzoeker Anton Zeilinger op Nature News. "Normaal gesproken moet je lichtdeeltjes die van een gefotografeerd object afkomen, verzamelen om er een afbeelding van te maken. Nu hoeft dat voor het eerst niet meer." 

De bevindingen kunnen volgens de wetenschappers mogelijk van pas komen bij het ontwikkelen van nieuwe fotografische technieken.