Het Romeinse rijk keeg in de zesde eeuw na Christus te maken met een vorm van de builenpest die genetisch gezien niet kan worden beschouwd als een voorloper van de moderne pest.

Dat suggereert dat de infectieziekte daarna opnieuw is opgedoken in een andere vorm.

Wetenschappers komen tot die conclusie in het wetenschappelijk tijdschrift The Lancet.

De wetenschappers bestudeerden de tanden van twee slachtoffers van de eerste keer dat de plaag heerste, de zogeheten Plaag van Justinianus die het Oost-Romeinse rijk in de zesde eeuw na Christus trof. Daaruit bleek dat die plaag net als de Zwarte Dood uit de veertiende eeuw, werd veroorzaakt door de bacterie Yersinia Pestis.

Uit het onderzoek bleek echter dat de bacterie niet de voorouder was van de vorm van Yersina pestis die in de Middeleeuwen en aan het begin van de negentiende eeuw rondwaarde. Dat suggereert dat verschillende vormen van de pest onafhankelijk van elkaar zijn ontstaan.

De variant van die bacterie die de Plaag van Justinianus veroorzaakte en naar schatting vijftig miljoen mensen doodde, is inmiddels uitgestorven.

Maar de variant die acht eeuwen later aan 75 tot 100 miljoen mensen het leven kostte bestaat nog steeds en duikt sporadisch op in onder meer Afrika en India. Zo stierven op Madagascar in december 32 mensen aan de ziekte.

De bacterie waarde ook in de negentiende eeuw rond door China en India, waar twaalf miljoen mensen aan de pest bezweken.

''Het belangrijkste punt is dat deze bacterie opnieuw bij mensen kan opduiken in nieuwe vormen en een enorme invloed kan hebben op de sterftecijfers. Dat is al drie keer gebeurd in het verleden en we moeten dit in de gaten houden voor de toekomst'', zegt de directeur van het Ancient DNA Centre van de Canadese universiteit in Hamilton tegen de Britse krant The Independent.

De builenpest kenmerkte zich door de plotselinge verschijning van gezwellen onder de oksels en in de schaamstreek. Bovendien ontstond gangreen aan de vingers. De ziekte kostte het slachtoffer veelal binnen een week het leven.