Vlak nadat ratten sterven, treedt er een sterke piek op in de hersenactiviteit van de dieren. 

Deze toename van hersengolven verklaart mogelijk waarom mensen na een bijna-doodervaring vaak verklaren dat ze levendige beelden hebben gezien, zoals herinneringen die voorbij flitsten, of een sterk wit licht.

Dat melden onderzoekers van de Universiteit van Michigan in het wetenschappelijk tijdschrift Proceedings of the National Academy of Sciences.

De wetenschappers kwamen tot hun bevindingen door bij negen ratten kunstmatig een hartstilstand op te wekken, terwijl ze een EEG-scan van de hersenen van de dieren maakten. 

In de dertig seconden nadat de ratten stierven, werden er opvallend veel zogenoemde gamma-hersengolven in hun brein gemeten. Dit soort hersenactiviteit wordt ook gemeten bij ratten en mensen die bij hun volle bewustzijn zijn.

Het brein van de stervende ratten was vlak na hun overlijden zelfs actiever dan de hersenen van levende ratten.

"Veel mensen dachten dat het brein na het intreden van de klinische dood inactief was, of in ieder geval minder actief dan gedurende de wakkere staat", verklaart hoofdonderzoekster Jimo Borjigin op BBC News. "We laten nu zien dat dat absoluut niet het geval is."

"We waren verrast door de sterke activiteit", aldus onderzoeker George Mashour op de nieuwssite van de Universiteit van Michigan. "We zagen tijdens het sterfproces veel signalen van bewustzijn die sterker waren dan bij levende ratten."  

Volgens de wetenschappers suggereert het overactieve brein van stervende ratten dat een bijna-doodervaring kan leiden tot visioenen, ook bij mensen. "Het feit dat veel mensen claimen dat ze een wit licht hebben gezien, wijst er misschien op dat de visuele cortex in het brein sterk wordt geactiveerd", verklaart Borjigin. "We hebben hier bewijs voor gevonden bij de ratten."

Bijna-doodervaringen kunnen volgens de wetenschappers echter pas definitief worden verklaard als er ook onderzoek wordt verricht bij mensen die een bijna-doodervaring hebben beleefd.