Onze genen bepalen voor een groot deel of en op welke manier we de geur van bijvoorbeeld gedroogd graan, appels, blauwe kaas en viooltjes waarnemen.

Deze genetisch bepaalde component van ons geurvermogen is niet gekoppeld aan de regio waarin we leven. Iemand in Azië heeft evenveel kans om een bepaalde geur wel of niet te kunnen ruiken als een persoon in Europa.

Dat schrijven onderzoekers uit Nieuw-Zeeland in het wetenschappelijk tijdschrift Current Biology.

De wetenschappers testten het geurvermogen van bijna 200 proefpersonen door ze bloot te stellen aan tien geurstoffen die voorkomen in specifieke soorten voedsel en dranken. De individuele verschillen bleken groot. Sommige mensen konden de geur van blauwe kaas bijvoorbeeld niet ruiken, terwijl anderen dezelfde geur juist erg doordringend vonden.

Uit het onderzoek blijkt dat genen die worden geassocieerd met geurreceptoren (gespecialiseerde zenuwcellen in het slijmvlies van de neus) sterk samenhangen met de geuren die mensen wel of niet kunnen waarnemen.

"We waren verrast hoe veel geuren zijn te associëren met specifieke genen", verklaart hoofdonderzoeker Jeremy McRae op nieuwssite ScienceDaily. "Als dit geldt voor alle geuren, dan kunnen we stellen dat ieder mens een eigen groep geuren heeft waar hij of zij gevoelig voor is."

"Het gaat dan om geurstoffen die voorkomen in het voedsel en de dranken die we in het dagelijks leven tegenkomen, zoals tomaten en appels", aldus McRae. "Ieder mens ervaart deze maaltijden dus op een geheel eigen manier."

De onderzoekers vermoeden dat de voedselindustrie hier in de toekomst op zal inspelen. "Bedrijven zouden voedsel kunnen vervaardigen dat is afgestemd op de individuele geurgevoeligheid van mensen", verklaart onderzoeker Richard Newcomb. "In zekere zin zou er dan gepersonaliseerd voedsel ontstaan."