Psychologen en economen van onder meer de Universiteit van British Columbia in Canada concluderen dat deze week in het Journal of Personality and Social Psychology.

Ze legden tussen 2006 en 2008 een enquête voor aan ruim 200.000 mensen in 136 landen. In 120 landen vonden ze een relatie tussen welzijn en doen van giften aan anderen.

Dat kwam niet doordat mensen met een hoger inkomen nu eenmaal meer hebben om weg te geven, want bij een gelijk inkomen, blijkt de persoon die meer weggeeft aan anderen gelukkiger dan de persoon die het vooral besteedt aan zichzelf.

In eerdere onderzoeken was dit verband alleen aangetoond in Westerse landen. Nu blijkt dat ook in ontwikkelingslanden geven een goed gevoel geeft, en dat geldt zelfs voor minderbedeelden.

In een vervolgexperiment lieten de onderzoekers Canadezen en Ugandezen terugdenken aan iets dat ze in het verleden kochten voor een ander of voor zichzelf. Van de gedachte aan de gift werden ze blijer dan van de gedachte aan de zelfverwennerij.

Tenslotte toonden ze in een experiment met deelnemers in India aan dat het kopen van een kadootje voor een ander gelukkiger maakt dan het kopen van een kadootje voor hen zelf. Dit effect ging alleen op als de deelnemers zelf mochten kiezen voor wie het kadootje was. Besloten de onderzoekers voor hen, dan kregen de deelnemers geen warm gevoel van hun gift.

Het maakte voor het geversgeluk niet uit of het kadootje naar een bekende van de gever ging of niet. We geven dus niet alleen zolang we iets terug verwachten.

Uit een andere studie, die dezelfde onderzoekers een week eerder publiceerden in de online editie van het Journal of Economic Behavior & Organization, bleek dat geven vooral gelukkig maakt wanneer de gever het idee heeft dat zijn gift goed terecht komt.

Volgens de onderzoekers is het geversgeluk van jongs af aan ingebakken in ons brein, omdat het voor de soort uiteindelijk voordelig is.

De conclusies van deze twee studies sluiten aan bij het recente debat in Nederland rondom ontwikkelingshulp: het draagvlak voor ontwikkelingssamenwerking via de overheid loopt terug, maar tegelijkertijd blijken mensen wel degelijk bereid goede doelen te steunen, zolang ze er zelf een goed gevoel van krijgen.