De twee 'jets' zijn ontdekt door de Amerikaanse ruimtetelescoop Fermi. De ontdekking bevestigt het beeld dat het superzware zwarte gat in de Melkwegkern vroeger veel actiever is geweest.

De gammabundels zijn gerelateerd aan de twee kolossale 'bellen' van gammastraling die in 2010 door de Fermi-ruimtetelescoop zijn ontdekt.

Net als de twee bellen strekken ze zich uit tot een afstand van ca. 27.000 lichtjaar boven en onder het centrale vlak van het Melkwegstelsel. Ze zijn echter aanzienlijk smaller, en liggen ca. 15 graden geheld ten opzichte van de loodlijn op het Melkwegvlak.

In beide gevallen wordt de gammastraling veroorzaakt door de wisselwerking van zeer snel bewegende elektronen met fotonen (lichtdeeltjes).

Terwijl de grote, brede gammabellen het gevolg zijn van een gestage interstellarie 'wind' die vanuit het Melkwegcentrum naar buiten blaast, zijn de smallere gammabundels waarschijnlijk het directe resultaat van energierijke processen in de directe omgeving van het superzware zwarte gat.

De scheve stand kan dan veroorzaakt zijn door de helling van de roterende schijf van materie rond het zwarte gat.