Dat meldt het wetenschappelijk tijdschrift Applied and Environmental Microbiology.

Vorig jaar al kwamen de studenten terug van hun excursie met de schimmel Pestalotiopsis microspora. Uit onderzoek blijkt nu dat de schimmel kunststof als voedselbron ziet.

Mogelijk is deze eigenschap niet heel zeldzaam: de studenten kwamen tijdens dezelfde studiereis nog meer micro-organismen tegen die polyurethaan kunnen eten.

Wat Pestalotiopsis microspora echter bijzonder maakt is dat het kan overleven op een dieet dat uitsluitend uit de plastic bestaat én dat het voor de vertering geen zuurstof nodig heeft. Dit betekent dat de schimmel ook onderop een vuilnisbelt, waar geen frisse lucht kan komen, nuttig werk kan doen.

Polyurethaan is een veelzijdig materiaal dat in de jaren veertig werd ontwikkeld. De bekendste toepassing is als kunstleer, maar het is ook te vinden in verf, meubels, schoenen, lijm en het isolatieschuim PUR.

Verbranding is tot nu toe de enige bekende manier om het plastic af te breken. Dit is echter onwenselijk omdat er grote hoeveelheden koolstofmonoxide en andere schadelijke chemische stoffen bij vrijkomen.

Een deel van het geproduceerde polyurethaan kan weliswaar worden gerecycled, maar uiteindelijk belandt het allemaal op de vuilnisbelt. Daar dreigt het vervolgens eeuwig te blijven liggen, omdat er bij ons geen bacteriën en andere microben voorkomen die de kunststof kunnen verteren.