Onderzoekers van het Lawrence Livermore National Laboratory in Californië publiceerden hun bevindingen deze week in het tijdschrift Environmental Research Letters.

De elektriciteit die door een windturbine geleverd wordt, hangt vooral af van de windsnelheid. In een windmolenpark krijgen de afzonderlijke molens dezelfde windsnelheid, maar de windmolens die achter andere molens staan, worden beïnvloed in de vorm van turbulentie en hebben als gevolg daarvan een ander windprofiel.

Deze variabele hoeveelheid elektriciteit kan voorspeld worden door te kijken naar stabiliteit in de atmosfeer rond de molens.

De onderzoekers gebruikten een windmolenpark aan de westkust van de Verenigde Staten voor hun onderzoek.

Ze verzamelden een jaar aan elektriciteitsdata van moderne, 80 meter hoge windturbines en combineerden deze met meteorologische data van een 80 meter hoge naburige meteorologische meettoren en een Sonic Detection and Ranging (SODAR), waardoor windprofielen in stappen van 10 meter van 20 tot 200 meter boven het oppervlak gemaakt konden worden.

Het team ontdekte dat het opgewekte vermogen bij een bepaalde windsnelheid hoger is onder stabiele omstandigheden. Er wordt tot vijftien procent minder vermogen opgewekt bij een onstabiele atmosfeer.

De schrijvers van de paper zeggen dat exploitanten van windparken beter kunnen voorspellen hoeveel vermogen gegenereerd wordt als de stabiliteit van de atmosfeer bekend is.

"Zo is nauwkeuriger van te voren te beoordelen hoeveel vermogen een windpark op kan leveren," aldus onderzoeker Sonia Wharton.