De onderzoekers publiceren hun bevindingen deze week in de online-editie van tijdschrift Nature Neuroscience.

Als iemand terugdenkt aan een traumatische ervaring, koppelen de hersenen die herinnering opnieuw aan de angstreactie die die persoon eerder had.

Dat gebeurt doordat signalen tussen zenuwcellen worden doorgegeven door de stof glutamaat en de bijpassende glutamaatreceptor, een eiwit dat glutamaat bindt. Precies in deze periode kunnen herinneringen worden aangepast.

Als het aantal glutamaatreceptoren niet afneemt, wordt de angstreactie groter in de uren tot dagen na het oproepen van de herinnering. Als deze receptoren wél afnemen, kan de angstreactie juist worden losgelaten.

''Wij weten nu hoe het komt dat een experimentele therapie bij knaagdieren en mensen helpt om angstige herinneringen voorgoed kwijt te raken. Timing en plaats van een paar receptoren kunnen het verschil maken tussen een normaal leven en een leven met permanente angst'', zei neurowetenschapster Sabine Spijker van de VU.