Dat hebben Australische onderzoekers vastgesteld op basis van een DNA-studie waaraan bijna 150 universiteitsstudenten hebben deelgenomen. De studenten moesten bovendien een uitgebreide vragenlijst invullen over hun liefdesleven.

Uit het DNA werden vervolgens alle genvariaties gehaald die van invloed zijn op het immuunsysteem. Een hoge diversiteit aan genen betekent hierbij een sterk afweersysteem. De resultaten die hieruit voortkwamen werden vervolgens naast de vragenlijst gehouden.

Hieruit kon geconcludeerd worden dat vrouwen waarbij veel varianten gevonden werden op het major histocompatibiliteits-gen (MHC), melding maakten van meer seksuele partners.

De wetenschappers, verbonden aan de Universiteit van West Australië, hadden wel moeite om aan te geven waaróm deze vrouwen zoveel succes hadden bij de mannen. Ze konden niet met zekerheid vaststellen dat of de vrouw in kwestie nu zo aantrekkelijk was voor de mannen of dat zij mannen nu zo woest aantrekkelijk vond.

Gedacht wordt echter dat het MHC-gen sporen achterlaat in het uiterlijk van een vrouw of haar zweet, waar haar sterke genetische opbouw –onbewust- uit opgemaakt kan worden door de andere sekse en waardoor het zweet zoeter kan worden.

Maar de onderzoekers durven het niet met zekerheid te zeggen. “Geen van de verklaringen is exclusief en, ongeacht het onderliggende mechanisme, het effect van MHC is intrigerend”, aldus één van de onderzoekers tegen de Daily Mail. “Meer onderzoek is daarom nodig.”

De resultaten tot dusver zijn opgenomen in the Journal Animal Behavior. De onderzoekers stellen hierin tot slot dat tussen mannen en hun MHC-gehalte geen direct verband bestaat.