NU.nl
Jaarlijks emigreren zo'n 40.000 Nederlanders naar het buitenland. Hoe bevalt het werken in hun nieuwe (tijdelijke) thuisland? En willen ze eigenlijk nog wel terug naar Nederland? Deze keer spreken we Coen Roest in Zweden.
- Wie: Coen Roest
- Functie: Softwareontwikkelaar bij Zenseact
- Waar: Göteborg, Zweden
- In het buitenland sinds: 2020
Hoe ben je in Zweden terechtgekomen?
"Mijn vriendin en ik hebben in 2015 allebei een half jaar in Göteborg gestudeerd. Dat beviel ons zo goed dat we hier graag voor langere tijd wilden wonen. Dat zijn we een jaar geleden gaan doen."
En, goede keuze geweest?
"Absoluut. Göteborg is een hele fijne stad om in te wonen. Het is heel groen en we kunnen op de fiets naar ons werk, dat was een van onze onze voorwaarden. En je kunt hier leuk uitgaan, we bezoeken regelmatig concerten. Göteborg heeft wel last van het 'tweedestadsyndroom', ze komen altijd na Stockholm. Terwijl hier toch echt grote bedrijven gevestigd zijn, zoals Volvo, Ericsson en AstraZeneca."
“Waar ik wel aan moest wennen, is dat het hier erg rustig is op de werkvloer.”
Was het moeilijk om een baan te vinden in de stad?
"Ik heb toen ik nog in Nederland zat veel op LinkedIn gezocht, vooral omdat ik wilde weten welke bedrijven hier gevestigd zijn. Daarna ben ik online gesprekken gaan voeren. Voor het laatste gesprek voor deze functie ben ik wel naar Göteborg afgereisd, maar toen wist ik eigenlijk al wel dat ik de baan zou krijgen."
Waren er dingen waar je aan moest wennen op de werkvloer?
"Je hoort veel dat Nederlanders als direct worden gezien in het buitenland, dat herken ik wel. Omdat ik voor een internationaal bedrijf werk, valt mijn Hollandse directheid niet zo op. Waar ik wel aan moest wennen, is dat het hier erg rustig is op de werkvloer. Er zit sowieso meer rust in de samenleving. Als je vanuit een drukke stad als Rotterdam komt, valt dat wel op. Inmiddels denk ik: waarom was ik eigenlijk altijd zo gehaast?"
Heb je leuke collega's?
"Ja, het zijn hele vriendelijke, open mensen. Over de Zweden wordt vaak gezegd dat ze gesloten zijn, maar dat is helemaal niet zo. Waar ze niet van houden is roddelen. In Nederland horen de kantoorroddels erbij. Ik was in het begin nog weleens geneigd om over collega's te praten, maar dan kijken je toehoorders je wel een beetje raar aan. Wat me ook opvalt: Zweden laten je altijd uitpraten. Dat is in Nederland soms wel anders."
Hebben jullie inmiddels ook vrienden gemaakt?
"Mensen uit het buitenland die hier ook zijn komen werken, heb je snel gevonden. Maar we hebben inmiddels ook Zweedse vrienden gemaakt, daar praten we Zweeds mee. Ik kan me nu aardig verstaanbaar maken. Meedoen met de gesprekken in de lunchpauzes lukt ook. Ik vraag nog wel of de meetings in het Engels mogen. Die gaan soms nog wat te snel."
Wat doen jullie meestal in het weekend?
"We vinden het heel leuk om in het weekend met vrienden te eten in de stad. En we zijn veel buiten. We gaan regelmatig wandelen De omgeving en vooral de kustlijn lenen zich daar goed voor. In Nederland is het lastiger om even de natuur in te gaan. Hier is het om de hoek, dat maakt dat iedereen veel buiten is."
“Op de kortste dag van het jaar is het wel snel donker, rond half vier 's middags al.”
Maar nu het sneller donker wordt, doen jullie dat vast minder.
"Gelukkig zitten we nog redelijk zuidelijk, maar op de kortste dag van het jaar is het wel snel donker, rond half vier 's middags al. Ik slik dan genoeg vitamine D en probeer in de werkpauzes zoveel mogelijk naar buiten te gaan. Dat kom je de winter wel door. Alcohol koop je in de staatswinkel, mijn collega zei daar laatst iets over: als die er niet waren geweest, was Zweden waarschijnlijk een soort Rusland geworden."
Hoelang zijn jullie van plan te blijven?
"Mijn vriendin is hier aan het promoveren aan de universiteit, dat duurt nu nog vier jaar. Dus zo lang blijven wij ook en wie weet langer. Het eerste jaar ging zo snel voorbij, dus ik denk dat die andere jaren ook wel goed komen. We hebben het hier zo naar ons zin."
