Zoals Romy (21), die werkt als stewardess bij een Europese lowbudgetluchtvaartmaatschappij. "Ik woon in Italië en was voor een paar dagen in Nederland toen ik hoorde dat alle vluchten zijn geschrapt. In de weken voor de echte uitbraak werd iedereen al aangemoedigd om onbetaald verlof op te nemen, maar nu is Italië helemaal op slot. Iedereen moet nu onbetaald verlof opnemen tot 8 april, of anders nú je betaalde vakantiedagen opnemen."

"Het is behoorlijk lullig. Alle sollicitatieprocedures zijn stilgelegd. Anders zou KLM in mei weer een ronde gaan doen", vervolgt Romy. "Ik weet niet hoe ik het moet doen qua geld. Ik woon in Italië en gelukkig krijgen we daar uitstel voor het betalen van gas, water en licht. Ik denk dat ik maar even zwart een baantje ga zoeken. De vakbond zegt dat we met dat onbetaald verlof zitten omdat de vliegtuigmaatschappij het zo snel ook niet wist, maar dat we wel geld zouden moeten krijgen. Ik ben benieuwd!"

De menselijkheid is weg, zegt Roger Hellebrand (54) die als vrachtwagenchauffeur goederen vervoert. "Ik sta mezelf als een Oostblokchauffeur te wassen met m'n jerrycannetje naast de truck. We mogen de distributiecentra niet meer in om naar de wc te gaan of om te douchen. Ik heb een houten wc-bril in de wagen liggen zodat ik op de vangrail m'n behoefte kan doen en collega's zitten met emmertjes en vuilniszakken. Waar zijn we mee bezig?"

"Ik kan gewoon mijn handen wassen, een mondkapje op doen, een haarnetje dragen, allemaal geen probleem, maar bedrijven zijn als de dood dat hun personeel corona krijgt en dus komen we er niet in. En we blijven gewoon vijftien uur op een dag werken, dat wel. Terwijl: als ik moe ben, is zo'n vrachtwagen een moordwapen. We kunnen nergens even koffie drinken of rust nemen."

Joanna (36) wil vooral graag blijven rijden: ze is treinmachinist bij de NS en rijdt vrijwel lege treinen het land door. "Het is goedkoper om een trein leeg te laten rijden dan om hem helemaal te annuleren. De machinisten, conducteurs en servicemedewerkers - de mensen in uniform - komen gewoon werken, maar met strikte opdrachten: zoveel mogelijk pinbetalingen, de reiziger zelf de ov-chipkaart voor de paslezer van de conducteur laten houden en alle medewerkers hebben een flesje ontsmettingsmiddel gekregen."

"Het met verlof naar huis sturen van het geüniformeerd personeel gaat niet gebeuren, want we hebben een vervoersplicht, net zoals zorgpersoneel een zorgplicht heeft. In tijden van oorlog zullen wij gewoon opgeroepen worden om treinen te rijden! We blijven gewoon met lege treinen rijden, dat helpt mensen ook om paniekgevoelens tegen te gaan. Als de supermarkten openblijven en de treinen rijden, zijn mensen minder angstig. Het voelt niet zinloos."