Dit stelt gezondheidseconoom Bastian Ravesteijn die hier onderzoek naar heeft gedaan als onderdeel van zijn promotie aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Hij gebruikte data over werk en gezondheid uit Nederland en Duitsland waarbij 29 jaar lang mensen werden geobserveerd.

Hij concludeert dat het gezondheidseffect van een jaar fysiek zwaar werk op latere leeftijd vergelijkbaar is met het effect van zestien maanden ouder worden.

Ravesteijn vindt dat deze specifieke leeftijdsgroep hulp moeten krijgen met omscholing, met een dergelijk overheidsbeleid zouden gezondheidsverschillen tussen arm en rijk verkleind kunnen worden.

In het onderzoek komt verder naar voren dat mensen met laag gewaardeerde beroepen in Nederland drie keer zo vaak een slechte gezondheid rapporteren als mensen met hoog gewaardeerde beroepen. Hun sterftecijfer is tweemaal zo hoog en ze raken tweemaal zo vaak arbeidsongeschikt.

De meest fysiek zware beroepen zijn metselaar, timmerman, postsorteerder, bakker en verpleger.

Volgens de promovendus is een algemene verhoging van de AOW-leeftijd daarmee nadeliger voor mensen met zware beroepen. Als zij twee jaar langer moeten doorwerken, dan is dat een relatief groter aandeel van hun resterende verwachte levensduur na pensionering.