Je presenteert Wie is de Mol? sinds 2012. Gaat dit programma voor jou ooit vervelen denk je?

"Nee, dat denk ik niet. Dat komt omdat WIDM elk jaar anders is: we gaan naar een andere plek en hebben andere kandidaten."

"Wij zijn het hele jaar bezig met het programma. Op een gegeven moment is het draaiboek klaar en vanaf het moment dat het startschot is gegeven, is het niet meer óns spel, maar dat van de kandidaten. Zij pakken opdrachten meestal anders aan dan wij van tevoren hadden bedacht. Daardoor blijft het ook verrassend."

Wordt het door social media steeds moeilijker om alles rond WIDM geheim te houden? Iemand hoeft jullie maar te spotten in het buitenland of het staat online.

"Social media hebben ons aan de ene kant heel veel goeds gebracht, dat zag je ook aan de kijkcijfers. Je kunt gewoon live met je vrienden meepraten over wat er aan het gebeuren is via Whatsapp of Twitter." 

"Maar het heeft het maken van het programma er niet makkelijker op gemaakt. Als het gerucht gaat dat er ergens een Nederlander is gespot, ben ik de eerste die zich moet verstoppen. Ik zit regelmatig achter hekjes, muurtjes, of op plekken waar mensen normaal even snel hun behoefte doen. Tussen de vieze wc-papiertjes, de luiers en de gebruikte condooms moet ik dan wachten om te kijken of het vals alarm is of niet."

"Dus ja, wij zijn zeker op onze hoede. Tegelijkertijd reageren wij nergens op. Veel dingen die online verschijnen, kloppen niet. Het is heel leuk om te zeggen: 'Ik heb ze gezien!', want niemand kan controleren of het klopt. Ik word elk jaar wel op zes, zeven plekken ter wereld ongeveer tegelijkertijd gespot."

Word je vanaf het moment dat de eerste aflevering is uitgezonden voortdurend aangeklampt door mensen die hun theorieën met je willen delen?

"Ja, dat is zo. Die eerste weken van het jaar (waarin de eerste aflevering op televisie komt, red.) zijn bijzondere weken. Wij zijn het hele jaar bezig met het programma en proberen het zo mooi en zo goed mogelijk te maken. Eerst zitten mensen maandenlang op een geheime locatie achter een editset en daarna is er een klein groepje dat meekijkt - daar zit ik ook bij - naar de afleveringen. Langzaamaan wordt de kring van mensen die het zien steeds groter. En dan komt het moment dat je het uit handen geeft. Dan is het niet meer alleen ons 'dingetje'."

"Die overgang was de afgelopen jaren vrij abrupt. Komende zaterdag kan heel Nederland de eerste aflevering bekijken. Ik weet precies wat er gebeurt, ook in de volgende afleveringen. Ik ken het verhaal, maar jij nog niet. En dat ontploft zaterdagavond direct. Het is een soort big bang."

"Dit jaar is het seizoen met nog iets meer mysterie omgeven dan voorgaande jaren: we hebben alleen maar bekendgemaakt wie er meedoen. Ik merk dat veel mensen - in mijn omgeving, maar ook op straat - benieuwd zijn naar dit seizoen."

"Na zo'n eerste aflevering willen mensen er meteen iets over zeggen, bijvoorbeeld dat ze al weten wie de mol is. In de laatste paar weken neemt de gekte ook weer enorm toe, omdat mensen toeleven naar de ontknoping."

Trek je je op die momenten wat meer terug uit het openbare leven?

"Het is heel moeilijk iets over WIDM te vertellen, want ik mag niks verklappen. Dus ik ben wel altijd op mijn hoede. Het is niet dat ik als een soort kluizenaar leef in de weken dat het programma uitgezonden wordt, maar ik ga wel minder wild op stap. Het zal me niet gebeuren dat ik ergens laveloos in de kroeg hang en tegen een vriend zit te vertellen hoe het was, daarbij per ongeluk net te veel vertel en iemand zit mee te luisteren."

Fans van Wie is de Mol? tijdens de finale van 2017 (ANP)

Waar zou je - los van de locatie van dit jaar, waarover jullie niks willen loslaten - nog graag eens een seizoen van WIDM opnemen?

"Er zijn genoeg landen die nog op m'n lijstje staan. Maar ik moet oppassen met wat ik zeg, want als ik de landen noem waar ik nog heen wil, weet je ook meteen dat we daar dit seizoen niet zijn geweest. In het Molboekje van dit jaar schrijf ik over wat plekken waar ik ooit nog naartoe wil, dus die kan ik wel noemen.

Over twee jaar gaan we ons jubileumseizoen opnemen - als ons dat gegeven is natuurlijk - en dat moet wel iets bijzonders worden, ook qua locatie. Er zijn verschillende plekken waar ik verliefd op ben geworden, zoals Sydney in Australië. Chili vind ik een prachtig land en Nieuw-Zeeland noem ik, omdat er zoveel Molloten zijn die ons tippen dat we daar naartoe moeten gaan.

Verder vind ik Colombia een prachtig land en Brazilië ook. Dat is veel te groot, maar er zijn genoeg plekken waar je heel mooie opdrachten kunt opnemen. Hetzelfde geldt voor Indonesië en veel Oostbloklanden: van Roemenië tot Georgië tot Armenië. Ik heb vroeger het programma Peking Express gepresenteerd en mij lijkt China ook een mooie plek voor WIDM."

Aan de eerste paar seizoenen van WIDM deden enkel onbekende Nederlanders mee, maar al jaren doen er alleen BN'ers mee. Denk je dat het ooit weer teruggaat naar het begin of dat er een mengvorm komt van zowel bekende als onbekende BN'ers?

"Je zag die mengvorm ook bij de vorige editie van Expeditie Robinson. Ik vond dat wel een tof en inspirerend idee en ik denk dat heel veel mensen hiervoor in de rij zouden staan. Ik vind het wel een boeiende gedachte om met ons team over te praten en na te denken.

Ik ben natuurlijk niet de enige die erover beslist, maar WIDM is een programma waarbij je zelf het gevoel hebt dat je meedoet: je probeert te ontdekken wie de mol is. De overtreffende trap daarvan is dat je écht mee kan doen. Ik vind dat wel een spannende gedachte."

Lees meer achtergrondverhalen in NUweekend