Waar draait het om in de onderhandelingen die al twee weken na het officiële begin stukliepen?

​

Om geld natuurlijk: meer loon, hogere toeslagen. Maar daarachter gaat veel ongenoegen schuil. Betere beloning en prettiger werkomstandigheden vinden de agenten op hun plaats nu ze er al vier jaar niets bij hebben gekregen en onder moeilijke omstandigheden hun werk moeten doen.

In de eerste plaats vragen de agenten meer loon: de politie wil er vanaf begin dit jaar 3,3 procent bij, met een minimum van 100 euro bruto per maand. Maar dat is niet alles.

Twee jaar geleden gingen de regiokorpsen op in de nieuwe nationale politie, maar de agenten hebben nog dagelijks te maken met de gevolgen van deze grootscheepse en langdurige reorganisatie.

Volgens de bonden NPB, ACP, VMHP en ANPV moeten de agenten en hun collega’s op de bureaus hun werk al tijden doen in een bijzonder onrustige omgeving. Promotie of een andere functie is moeilijk tijdens deze "turbulente tijden". 

Daarom vragen de bonden om een extraatje voor agenten in de vorm van een “reorganisatietoeslag”. Eenmalig, maar wel "een substantieel bedrag".

Bijna twee weken geleden begon de politie met acties door alleen nog bekeuringen uit te schrijven bij "grove schendingen"van de openbare orde en veiligheid. Bij een lichtere overtreding komen burgers er met een waarschuwing vanaf. 

De bonden kwamen in actie toen Opstelten het ultimatum had laten verlopen dat ze na het afbreken van de gesprekken hadden gesteld.

Maar de minister had wel van zich laten horen. Legden de bonden zich drie jaar eerder nog morrend neer bij een nullijn, nu is er wel ruimte voor meer loon. Maar niet erg veel, liet de minster weten: 3,3 procent met een bodem van 100 euro zit er niet in, want echt goed gaat het nog niet met de economie.

Het steekt de bonden dat ze van Opstelten niet te horen hebben gekregen hoeveel loon ze er wat hem betreft bij kunnen krijgen.

Maar de minister stelt dat hij pas met een concreet loonbod kan komen als ook duidelijk is wat de bonden nog meer uit het vuur gaan slepen. Want behalve loonsverhoging hebben de agenten nog meer noten op zang.

Al die eisen gaan zoveel kosten dat de er in werkelijkheid sprake zal zijn van een loonsverhoging die de gevraagde 3,3 procent nog ver te boven gaat, voerde de Opstelten aan. "Dat is niet reëel. We zullen in het overleg keuzes moeten maken", schreef hij in een reactie op het ultimatum dat de bonden hem hadden gesteld.

Zo willen de agenten meer geld voor onregelmatig werken, uitbreiding van de werkuren die als onregelmatig gelden, een hogere toeslag voor piketdiensten en een flexibeler vergoeding van overuren.

Daar komt nog eens bij dat politiemedewerkers met een ondersteunende functie vaak weinig mogelijkheden hebben om door te groeien. Daarom moeten zij of meer loon krijgen of meer mogelijkheden om over te stappen naar een functie die beter verdient.

Allemaal hard nodig, vinden de agenten, want ze hebben zich de laatste jaren het vuur uit de sloffen moeten lopen om al het extra werk te kunnen doen dat ze op hun bordje kregen.

Volgens de officiële cijfers mag er nog te veel personeel zijn, "maar in werkelijkheid werkt het personeel standaard 'in het rood'", schreven  de vier bonden in de brief aan de minister waarin ze hun eisen op tafel legden. "Met als gevolg een onophoudelijke reeks overtredingen van de Arbeidstijdenwet."

De minister zegt te betreuren dat  er nog op "te grote schaal sprake is van overtredingen van de Arbeidstijdenwet", maar ziet strakkere regels en hogere toelages niet als een oplossing.

De politiebonden redeneren dat hun bazen bijvoorbeeld de onregelmatige piketdiensten terug zullen brengen als deze door hogere vergoedingen duurder worden, maar volgens hun werkgever werkt dit niet zo. Hogere toelages maken het werk alleen maar duurder, waardoor er minder ruimte zal zijn voor een algemene salarisverhoging.

Met de komst van de nationale politie moeten de problemen met te lang en te hard werken worden opgelost omdat dan beter is te overzien welke politieagent waar nodig is. Maar zover is het nog niet, erkende de minister, ook omdat de nieuwe chefs nog niet lang op hun plek zitten.

Zijn conclusie is wel dat het niet helpt om de regels te veranderen voordat de nationale politie helemaal goed werkt. Maar de bonden hebben hier weinig boodschap aan. Hun geduld is op. In de vorige cao waren al allerlei afspraken vastgelegd om het werk van agenten te verlichten, maar zij vinden dat daar nog veel te weinig van terecht is gekomen.

Naast betere loopbaankansen, prettiger roosters, kortere reistijden willen de politieagenten ook genoeg mogelijkheden behouden om eerder te stoppen met werken. De minister geeft aan dat er te praten valt over een nieuw stelsel.

Maar dan moeten de partijen wel weer om de tafel. De ervaring leert dat de politie-cao niet zonder slag of stoot tot stand komt: drie jaar geleden begonnen de acties ook met het schrappen van bonnen, maar later sloten politiebureaus voor enkele uren en gingen agenten langzaam rijden op drukke wegen.

Ook toen begon de politie in het vroege voorjaar met acties, pas in de zomer lag er een cao. Nu hebben de bonden al aangekondigd door te gaan met de toeteractie die vrijdag begon: elke vrijdag gaan de politiewagens- en motoren een minuut langer lawaai maken, zo lang de onderhandelingen over de cao in het slop zitten.

Meer langere verhalen en achtergronden op NUweekend