Duitsland scoort vaak in de allerlaatste minuut, maar in Mönchengladbach lieten de Duitse hockeyers zien ook in de eerste minuut het doel te kunnen vinden.

Philipp Zeller had maar 58 seconden nodig om Oranjegoalie Jaap Stockmann te verschalken: 0-1. Aan de goal ging fraai voorbereidend werk van Moritz Fürste en Oskar Deecke vooraf.

Nederland werd snel wakker en antwoordde door een strafcorner te halen. Deze poging bleef zonder resultaat, maar de toon van de spectaculaire wedstrijd was gezet.

Ondanks wat kansen over en weer en een paar Duitse strafcorners duurde het tot de negentiende minuut voor er weer een treffer viel.

Teun de Nooijer bracht de bal de cirkel in en na een korte tussentop kwam de bal voor de stick van Roderick Weusthof, die keeper Max Weinhold met een geplaatst backhandschot kansloos liet: 1-1.

Een stand die paste bij de verhoudingen in het veld. Een stand die ook de rust ging halen, zo leek het. Maar twee minuten voor het einde van de eerste helft mocht het gastland een strafbal nemen na een overtreding van Wouter Jolie. Moritz Fürste ontfermde zich over dit buitenkansje en troefde Stockmann af in de linkerbenedenhoek: 1-2.

De goede Nederlandse bedoelingen om in de tweede helft snel gelijk te maken konden vrijwel meteen de kast in. De Duitsers bouwden hun voorsprong zeven minuten na rust uit. Jolie wilde de bal uit de cirkel slaan, maar Thilo Stralkowski onderschepte de bal en bediende Florian Fuchs op maat: 1-3.

Nederland kwam terug in de wedstrijd toen Teun de Nooijer zeventien minuten voor tijd de aansluitingstreffer maakte. De captain was aangever en afmaker tegelijk bij een goed uitgevoerde cornervariant: 2-3.

In de slotfase probeerde de ploeg van bondscoach Paul van Ass van alles om de gelijkmaker te forceren, maar wat Oranje ook probeerde, het mocht niet baten.

De Duiters liepen in de slotfase nog verder weg. Oliver Korn benutte twee minuten voor tijd een strafcorner (2-4) waardoor Duitsland voor het eerst sinds 2003 weer Europees kampioen is.