Oranje viel weliswaar de hele wedstrijd aan tegen de nummer tweehonderd van de wereldranglijst, maar alleen Memphis Depay (voor rust) en Nathan Aké (twee keer na rust) waren trefzeker voor de ploeg van bondscoach Ronald Koeman. Zelfs een rode kaart voor Gibraltar in de 51e minuut leidde geen monsterscore in.

De magere 3-0 is de volgende teleurstelling voor Koeman, die deze maand aan zijn tweede periode als bondscoach is begonnen. Vrijdag ging hij met Oranje op ontluisterende wijze onderuit bij Frankrijk (4-0). Na 21 minuten stond Nederland toen al met 3-0 achter.

Oranje is dankzij de zege op Gibraltar wel van de laatste plaats af in de poule van de kwalificatie voor het EK van 2024 in Duitsland. Frankrijk won maandag ook zijn tweede wedstrijd (0-1 bij Ierland) en gaat met zes punten aan de leiding in groep B. De nummers één en twee plaatsen zich voor het EK.

Nederland komt in juni pas weer in actie, als in eigen land de finaleronde van de Nations League wordt gespeeld. Op 14 juni is Kroatië de tegenstander in de halve finales. Oranje haalde in 2019 de finale van de prestigieuze landencompetitie.

Na het fiasco in Frankrijk gooide Koeman het tegen Gibraltar over een andere boeg. De bondscoach stelde Matthijs de Ligt (hersteld van buikgriep), Denzel Dumfries (terug van een schorsing), Wout Weghorst en debutant Mats Wieffer op om voor meer aanvallende impulsen te zorgen tegen het nietige Gibraltar. Die ingrepen gingen ten koste van onder anderen Kenneth Taylor, die in Parijs al na een half uur naar de kant werd gehaald.

Het was niet de vraag óf Oranje van Gibraltar zou winnen, maar met welke cijfers. Een telraam was zeker in de eerste helft niet nodig. Nederland viel vanaf de aftrap aan, maar speelde in een veel te laag tempo. Ook werd de lange Weghorst amper in stelling gebracht doordat de voorzetten van met name rechtsbuiten Steven Berghuis onnauwkeurig waren.

Oranje had een fout van de Gibraltarese doelman Dayle Coleing nodig om op voorsprong te komen. De keeper kwam in de 23e minuut te laat bij een voorzet van Dumfries vanaf de rechterkant, waardoor Memphis kon binnenkoppen. Voor de aanvaller, die in De Kuip als middenvelder speelde, was het zijn 44e goal in 88 interlands.

Ook na de begeerde openingstreffer bleven meer goals voor Oranje uit in de eerste helft. Weghorst gleed van dichtbij een bal naast en op slag van rust had Coleing een prima antwoord op een inzet van de spits van Manchester United. De 1-0 bij rust leidde her en der zelfs tot gefluit in De Kuip.

Ook Koeman was niet te spreken over de eerste helft, getuige de wissels van Berghuis en Georginio Wijnaldum. Hun vervangers Cody Gakpo en Donyell Malen brachten meer creativiteit, maar waren slordig in de afronding. Xavi Simons, die als linksbuiten was begonnen, nam de plek van Wijnaldum op het middenveld over.

Uit een voorzet viel vlak na rust de 2-0. Dumfries was naar voren gekomen en bediende met een afgemeten pass zijn collega-verdediger Aké, die ook mee was opgestoomd. Zijn kopbal viel via de binnenkant van de paal binnen en zorgde voor opluchting in het stadion.

De klus was voor Oranje helemaal geklaard toen Liam Walker rood kreeg voor een harde trap op de enkel van Wieffer. De middenvelder van Feyenoord crepeerde van de pijn, maar in tegenstelling tot zijn clubgenoot Lutsharel Geertruida tegen Frankrijk kon hij wel door. Hij werd later wel gewisseld.

Ook tegen tien man kon Oranje niet tot een monsterscore komen. De 3-0 viel nog wel in de 82e minuut, omdat een schot van Aké van richting werd veranderd. Dat uitgerekend een verdediger tegen Gibraltar de meeste goals maakte, zal Koeman tot nadenken stemmen na zijn eerste twee wedstrijden. Ook verdediger Tyrell Malacia was nog dicht bij een treffer: hij raakte in de laatste minuut de paal.