Op de keepershandschoen van Verbruggen staat een bijzonder logo. Het zijn zijn initialen B.V., maar de B is zo geschreven dat je er ook een C in kunt zien. "En C.V. zijn de initialen van mijn vader Coen Verbruggen", zegt Verbruggen aan de rand van het trainingsveld van Oranje in Zeist. "Zo draag ik mijn vader nog altijd een beetje bij me, ook al is hij er niet meer. Hij gaat mee in de koffer naar Parijs voor de interland vrijdag tegen Frankrijk."

Het is dik twee jaar geleden dat de vader van de veruit jongste keeper in de Oranjeselectie plotseling overleed. Een dag voor zijn dood in januari 2021 dolden ze nog samen in het ouderlijk huis in Breda, waarna het door een hartstilstand ineens voorbij was. Zijn vader was pas vijftig jaar.

"Ik denk dat hij heel trots zou zijn als hij me nu bij Oranje zou zien. Mijn vader was er bijna elke wedstrijd. Van de jeugdteams bij NAC Breda tot mijn transfer naar Anderlecht, hij heeft het allemaal meegemaakt en dat koester ik. Maar Oranje dus niet. Tja, het is het leven. Dat gebeurt."

Coen Verbruggen was ook een keeper. Hij kwam alleen niet in de buurt van het niveau van zijn zoon, die nu een paar maanden eerste doelman is van de Belgische grootmacht Anderlecht. "Mijn vader vertelde altijd trots dat hij ooit gescout is door FC Twente. Maar doordat mijn opa een andere baan kreeg en het gezin verhuisde, is hij nooit bij Twente terechtgekomen."

Zijn vader had wel redelijk wat talent. "En hij was zelfs nog iets langer dan ik", weet de 1,93 meter lange Verbruggen. "Maar hij benadrukte ook dat het om veel meer dan talent gaat. Het gaat ook om moeilijke tijden doorkomen en offers brengen. 'Zoals jij dat nu doet, dat had ik niet gekund', dat zei mijn vader altijd."

Het is ook niet de makkelijkste weg die Verbruggen heeft afgelegd. Op zijn elfde kwam hij bij NAC terecht, de club waar hij fan van was. In het onder 17-elftal belandde hij op de reservebank, moest hij zich terugvechten en vond hij mede dankzij Jelle ten Rouwelaar weer de weg omhoog.

De toenmalige keeperstrainer van de hoofdmacht van NAC ging na zijn training steevast aan de slag met de jeugdspeler Verbruggen. De twee kregen een band, die in 2020 leidde tot de transfer naar Anderlecht. Eerst maakte Ten Rouwelaar de overstap naar de Brusselse club en niet veel later volgde Verbruggen. NAC vroeg slechts 300.000 euro voor de talentvolle doelman.

"Ik ben gaan kijken bij Anderlecht en zag in wat voor omgeving ik me daar kon ontwikkelen. De keuze was snel gemaakt. Ik kreeg de kans om te trainen onder voormalig topspeler Vincent Kompany én kon verder met het traject dat ik met Jelle was ingegaan. Het was een no-brainer. Ik dacht: Anderlecht is de plek waar ik een heel goede keeper kan worden."

Inmiddels is Verbruggen aardig op weg in België. Drie maanden geleden verdrong hij bij Anderlecht de ervaren Hendrik Van Crombrugge uit de basis, waarna hij met de 34-voudig landskampioen doordrong tot de kwartfinales van de Conference League. Ondertussen linken Engelse media hem al aan Manchester United en Liverpool.

"Verbruggen heeft voor mij het potentieel om een van de beste doelmannen van Europa te worden", zei Anderlecht-aanvoerder Jan Vertonghen vorige week tegen de Belgische krant Het Nieuwsblad. De keeper zelf heeft het niet gelezen. "Maar ik vind het nu wel mooi om te horen van zo'n grote speler als Vertonghen. Of hij gelijk heeft?" Lachend: "Dat ga ik proberen aan te tonen."

In Nederland was Verbruggen vorige maand voor het eerst groot in het nieuws. In de tussenronde van de Conference League groeide hij uit tot de penaltyheld van Anderlecht door in de serie tegen Ludogorets alle strafschoppen van de Bulgaren te keren.

Het lijkt een specialiteit, want eind vorig jaar loodste hij Anderlecht in een penaltyserie in de Belgische beker ook al langs Lierse SK. Alsof het niet genoeg was, schoot hij zelf ook nog de beslissende strafschop binnen.

"Op de training nam ik weleens voor de lol een penalty en dat ging best goed. De keepertrainer zei daarom tegen Lierse tegen me: 'Als je je goed voelt, mag je er ook een nemen.' En dat deed ik."

Misschien is Verbruggen wel de penaltyspecialist naar wie Oranje, zeker onder de vorige bondscoach Louis van Gaal, zo op zoek is. Al blijft hij zelf terughoudend. "Het is te vroeg is om mij een specialist te noemen, maar ik houd wel van een penaltyserie. Je hebt als keeper niets te verliezen. Nee, het is juist een kans je te onderscheiden. Daar dacht ik vroeger als klein kind over na in mijn bed. De held worden in een penaltyserie was een droom."

Het was ook een droom om Oranje te halen, vervolgt Verbruggen. Hij had er geen rekening mee gehouden dat die nu al zou uitkomen, maar mede door de blessures van WK-keepers Andries Noppert en Justin Bijlow mocht hij zich maandag melden in Zeist. "Nee, dit had ik niet nu al verwacht. Hooguit in mijn allerstoutste droom."

Op speeltijd deze interlandperiode - met na de interland tegen Frankrijk maandag het duel met Gibraltar - lijkt Verbruggen niet te hoeven rekenen. De ervaren Jasper Cillessen en Mark Flekken staan waarschijnlijk hoger in de pikorde van bondscoach Ronald Koeman.

"Ik heb al even kort met de bondscoach gesproken. Hij zei: 'Kijk goed om je heen, probeer te leren én geniet.' En dat doe ik. Maar ik ben hier ook om kwaliteit te leveren, ik wil mezelf laten zien. Het doel is om bij Oranje te blijven. Ik ben hier niet op schoolreisje."