"Hij geloofde er niet in en zei dat NAC 100 procent zou winnen", zei Sydney van Hooijdonk in een gezamenlijk interview met Pierre na afloop van de bekerwedstrijd. "We hebben het tegendeel bewezen. Met twee goals kan het niet veel mooier voor mij."

Pierre stond met gemengde gevoelens voor de camera van ESPN. De oud-international is sinds november commissaris technische zaken bij de club uit de Keuken Kampioen Divisie, waar hij van 1991 tot 1995 en van 2005 tot 2006 als speler furore maakte.

"Ik baal van het resultaat, maar als vader glunder ik van trots. Ik hoopte natuurlijk dat het fantastisch met mijn zoon zou gaan. Het zusje en mama waren ook voor Heerenveen. Ik sta er wat anders in, omdat ik nu bij NAC zit. Ik zei vooraf dat NAC met 4-3 zou gaan winnen. Hij mocht er drie maken. Dat laatste leek te gaan gebeuren, maar die vier zat er niet meer in."

De hoofdrol voor Sydney van Hooijdonk kwam geroepen voor Heerenveen, want NAC had na een kwartier spelen brutaal de leiding genomen via Tom Boere. Op slag van rust bracht Van Hooijdonk de stand met een intikker in evenwicht, waarna hij in de 53e minuut het winnende doelpunt maakte.

Na de 1-1 juichte Van Hooijdonk niet hardop tegen de club waarvoor hij vijf jaar speelde. Hij maakte wel een handkusje naar zijn familie op de tribune. Na de 1-2 vierde hij het doelpunt wel met de meegereisde fans. "Ik had sinds de loting naar deze avond uitgekeken. Het is een prachtige avond geworden."

Door de overwinning neemt Pierre zijn zoon, dochter en vrouw binnenkort mee uit eten naar een duur restaurant in Rotterdam. De winnaar van de weddenschap zou het etentje voor zijn rekening nemen.

"Ik had hoog ingezet, omdat ik ervan overtuigd was dat NAC zou winnen. Ik was te euforisch", zei Pierre, die de weddenschap had bedacht. Hij wendde zich vervolgens tot Sydney. "Ik betaal alleen het hoofdgerechtje, hè?"

Vader en zoon konden niet lang napraten over de memorabele avond. Sydney reisde diezelfde avond met de bus mee terug naar Heerenveen, omdat hij de volgende ochtend alweer op het trainingsveld in Friesland moest staan.

"Ik ga proberen te slapen, maar dat zal lastig worden. Dat gevoel kreeg ik al in de rust. Het is allemaal zo hectisch geweest. We gaan elkaar binnenkort vast nog wel bellen. Het praten is pas net begonnen."