De Londense club mocht na de 4-0 afstraffing in Madrid dromen van de wonderbaarlijke ontsnapping. In het werkelijke scenario lagen Rafael van der Vaart en consorten stevig aan de ketting met een groot slot. En de sleutel was en bleef weg.

De Spurs konden het onmogelijke niet mogelijk maken. De wil bestond zeker, maar de onmacht was enorm. Het eerste half uur was gezapig. Real concentreerde zich op balbezit en heel blijven, Tottenham zocht vergeefs naar zwakheden in de Spaanse defensie.

Roman Pavljoetsjenko kreeg als eerst een serieuze kans, nadat Lennon even was ontsnapt. De Rus ramde de bal hoog de tribune in achter het doel van Iker Casillas.

De misser bracht wel enig leven op White Hart Lane. De vervanger van Peter Crouch bedelde vergeefs om een strafschop, Gareth Bale scoorde zelfs. Buitenspel van Van der Vaart, erg ijverig tegen zijn oude werkgever, ging er echter aan vooraf.

Real viel sporadisch aan. Cristiano Ronaldo liet het bij een enkele actie, Sergio Ramos dwong Heurelho Gomes met een gevaarlijke kopbal tot optreden.

De Madrilenen hadden in de tweede helft best willen tekenen voor een vredelievende 0-0 en een kabbelend einde, maar Gomes werkte niet mee. De oud-PSV'er blunderde potsierlijk na een onschuldig afstandsschot van Ronaldo.

Het sierde beide ploegen dat ze, ook al stond er op dat moment niets meer op het spel, bereid waren tot enig onderhoudend en onbevangen aanvalsspel. Invaller Jermain Defoe, gekomen voor Lennon, stuurde Casillas naar de hoek.

Onder anderen Sami Khedira gaf Gomes kans zich enigszins te revancheren, ondanks diens begrijpelijke gebrek aan overtuiging.