Op tv tijdens de Olympische Winterspelen ziet het er altijd zo makkelijk uit: de speler zet zich af tegen het startblok, glijdt met een geconcentreerde blik naar voren en laat rustig de steen los, die precies in het midden van de gekleurde cirkels op het ijs tot stilstand komt.

Tijd om dat zelf eens te proberen. NU.nl sloot aan bij een trainingsavond van de Curling Club Friesland. Zij komen iedere maandag bijeen in de ijshockeyhal van Thialf, het kloppend hart van de Nederlandse schaatswereld. Bob Bomas, die met zijn dochter 32e werd op het WK Curling voor gemengde tweetallen en regelmatig optreedt als scheidsrechter, legt de beginselen uit.

Het eerste probleem dient zich al aan nog voor de eerste steen gegooid is. "Op die schoenen wordt het lastig", zegt Bomas. "Tijdens het glijden moet je achterste voet zo plat mogelijk op het ijs blijven. Maar jij draagt nu hoge schoenen, waardoor je enkel minder kan buigen." Tip één is dus: trek lage sportschoenen aan.

Eerst wordt geoefend met evenwicht bewaren op het ijs. De gevorderde curlers op de linkerbaan bewegen bijna niet terwijl ze met de steen met één been vooruit en een been gestrekt naar achteren over het ijs glijden. "Als je dit voor het eerst doet, zul je wat zwabberen en leunen op de stenen", zegt Bomas.

En inderdaad, de eerste paar keren is het flink zoeken om je evenwicht te vinden en steken je benen alle kanten uit. Maar al na zo'n tien keer gooien, voel je beter aan wat je moet doen en kun je jezelf corrigeren. Een van de stenen belandt zelfs in het midden van het 'huis' (de rode en blauwe cirkels in het ijs). "Je ziet dat je in een uur toch redelijk wat kunt bereiken", zegt Bomas.

De vegers houden hun bezems in de aanslag. (Foto: Lisanne Wieringa)

Curling heeft wel wat weg van bowlen of jeu de boules, allebei sporten waarbij je de bal of de steen over een lange baan zo dicht mogelijk bij een bepaald doel wil krijgen en je goed moet afwegen met hoeveel kracht je gooit. Tussen de gooibeurten door is er tijd voor een praatje.

Het is ook een breed toegankelijke activiteit. In Thialf trainen spelers van allerlei leeftijden en niveaus door elkaar heen. Het Nederlandse rolstoelteam neemt een hoek van de ijshal in beslag, een groepje vijftigers en een groep meisjes van een jaar of vijftien.

Wel is curling fysiek gezien een stuk zwaarder dan bowlen. Je zakt in anderhalf uur zo'n twintig keer door je hurken en komt dan weer overeind. Ook het vegen is zwaar. "Dat doe je niet met de inzet waarmee je thuis de vloer schoonveegt", zegt Bomas. In plaats daarvan leun je met je hele gewicht op de bezem.

Curling als sport is in Nederland maar erg klein. Bij de Nederlandse Curling Bond zijn vier verenigingen aangesloten, die bij elkaar opgeteld 150 leden hebben. Recreatief curlen kan wel op veel plekken, zeker in de winter. Veel tijdelijke ijsbanen die rond de Kerst op dorpspleinen en in stadscentra staan, organiseren de activiteit. Dit gebeurt bijvoorbeeld in Amsterdam, Rotterdam, Groningen, Amersfoort en Duiven.