Dit artikel is afkomstig uit AD. Elke dag verschijnt een selectie van de beste artikelen uit de kranten op NU.nl. Daar lees je hier meer over.

Wijn gemaakt van enkel en alleen sinaasappelen; dat is weer eens iets anders, beaamt wijnliefhebber en bekende wijnschrijver Harold Hamersma. Er zijn varianten van vruchtenwijnen op de markt, vertelt hij. Denk bijvoorbeeld aan sangria, de populaire Spaans/Portugese drank met rode wijn en héél veel vruchten.

Zelfs in de supermarkt tref je vruchtenwijnen met frambozen of bessen. Deze varianten doet Hamersma gekscherend af als: 'goedkope rotzooi die mijn schoonmoeder nog weleens dronk'. Het grote misverstand van dit soort vruchtenwijnen is dat het vaak gewone wijn betreft, met wat vruchtenessentie voor de smaak.

Ook in die categorie bestaan lekkere wijnen, benadrukt Hamersma. "Je hebt een goede, versterkte wijn uit Valencia: Iglesias PAR. De wijn is gemaakt van een Spaanse witte druif (PX druif) en is in contact gekomen met de schil van een sinaasappel, waardoor het een zoetig fruitaroma krijgt. Het is ideaal voor bij chocoladedesserts."

De sinaasappelwijnen van Targongino, een wijnhuis uit Valencia, bestaan daarentegen wel voor 100 procent uit sinaasappels. Hamersma proeft de Tarongino Orange (10,99 euro) en Tarongino Ecologico, de biologische variant (12,49 euro), die sinds kort online verkrijgbaar zijn in Nederland.

"Ik kende deze variant nog niet", vertelt Hamersma. De wijnliefhebber maakt vaak kennis met nieuwe wijnen en soms is dat niet voor herhaling vatbaar, maar deze varianten vond hij wel degelijk goed. "Ik vond het een mooie verassing", vertelt hij. "De wijn is zuiver, het had geen kunstmatige smaak. Ik proefde sinaasappels samen met een lichte alcohol-touch. Zo'n 7 procent; dat valt mee."

Het is absoluut aan de zoete kant. Zelf drinkt Hamersma niet veel zoete wijn, maar hij kan wel verschillende toepassingen bedenken. "Ik host wel eens feestjes en dan verlangen mensen van mij dat ik met iets verrassends kom; dit zou dan een goede optie zijn."
Bijvoorbeeld als aperitief. "Je kunt het tot longdrink verheffen. De wijn deed mij een beetje denken aan een campari, het heeft een zoet-bittere smaak. Met een derde sinaasappelwijn, tonic en munt heb je een lekkere mixdrank.

In zijn pure vorm deed het me erg aan een vermout denken. Het heeft iets licht kruidigs. Het zou daarom ook als dessertwijn goed tot zijn recht komen. Zo'n glaasje serveren na een brunch, samen met een chocoladetaartje, aardbeien en frambozen. Dat is met recht een grande finale."

Of dit nou het drankje van de toekomst gaat worden, betwijfelt Hamersma. "De markt voor zoete wijn is niet groot. Ik kan me wel voorstellen dat het een volwassen plekje krijgt tussen het aanbod, want het heeft iets onderscheidends. Het is puur en niet te kostbaar."

Voor zichzelf gaat de wijnschrijver het niet schenken, maar wél voor zijn gasten die van een zoete wijn houden.