Je had de 'Gouden Generatie' met Jan Siemerink en Grand Slam-winnaars Richard Krajicek, Jacco Eltingh en Paul Haarhuis. Daarop volgden negenvoudig toernooiwinnaar Sjeng Schalken en Roland Garros-finalist Martin Verkerk en tot een paar jaar geleden moest Robin Haase de eer van het Nederlandse mannentennis hoog houden.

Nu lonken nieuwe glorietijden dankzij drie laatbloeiers. Ieder met zijn eigen verhaal. Gasten die het als jong talent niet waarmaakten, maar inmiddels alle drie een ATP-finale hebben gespeeld. Van de Zandschulp en Griekspoor staan stevig in de top honderd. Rosmalen-sensatie Van Rijthoven schurkt er al een tijdje tegenaan.

"Ik denk dat we met z'n drieën al laten zien dat wij de nieuwe generatie vormen", zegt Griekspoor vol bravoure. De Noord-Hollander zag Van de Zandschulp in 2021 de kwartfinales van de US Open halen en Van Rijthoven vorig jaar uit het niets het grastoernooi in Rosmalen winnen. Dit jaar piekte hijzelf door in India zijn eerste ATP-titel te veroveren.

"We hebben door elkaar het geloof gekregen dat we dit kunnen bereiken. Dat je denkt: fack, hij kan het, dan kan ik het ook. Dat hebben Botic en ik heel vaak tegen elkaar gezegd. Wat mannen als Krajicek, Haarhuis, Eltingh en Verkerk hebben laten zien, is ongelooflijk. Daar willen wij ook naartoe. Hopelijk komen er nog meer jongens bij."

Als toernooidirecteur van het ABN AMRO Open kijkt Krajicek met pretoogjes naar de opleving van het Nederlandse mannentennis. Voorheen moesten de internationale toppers het publiek naar Ahoy trekken, maar met deze drie mannen van eigen bodem is dat niet meer zo nodig. Een tjokvol Martiniplaza voor de Davis Cup bewees vorige week al dat de Nederlandse tennissers steeds meer in de picture komen te staan.

"Het is fijn dat we met Botic, na Haase, weer eens een speler hebben die zich op basis van zijn ranking heeft geplaatst", zegt Krajicek, die Griekspoor, Van Rijthoven en Gijs Brouwer een wildcard gaf. De Wimbledon-winnaar van 1996 is enthousiast over de nieuwe lichting. Sterker nog: zelfs in een deelnemersveld met vijf toptienspelers denkt Krajicek dat met name Van de Zandschulp, Griekspoor en Van Rijthoven hoge ogen kunnen gooien op het ABN AMRO Open.

"Ik heb sterk het gevoel dat een van hen het toernooi kan winnen. Waarom niet? Tim en Tallon hebben al een ATP-titel op zak en Botic heeft zeker het niveau. Slechts een paar jongens zijn heel moeilijk te verslaan, maar eigenlijk geldt dat vooral voor Novak Djokovic. Het verschil met de rest is echt niet zo groot als het misschien lijkt."

Van Rijthoven is daar misschien wel het belangrijkste voorbeeld van. De geboren Roosendaler was tot juni 2022 een groot talent dat zijn belofte nog moest inlossen. Niemand had verwacht dat hij vorig jaar zou zegevieren in Rosmalen en daarna de vierde ronde van Wimbledon zou halen.

Na Van de Zandschulp en Griekspoor was hij de derde Nederlander die op relatief late leeftijd doorbrak. "Wij Nederlanders zijn vaak heel nuchter", zegt Van Rijthoven over de trend van laatbloeiers. "Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg. We denken niet aan Grand Slam-toernooien winnen. Als je wél groot denkt, gebeuren dit soort dingen."

Mogelijk blijft het niet bij Van de Zandschulp, Griekspoor en Van Rijthoven. Brouwer haalde vorig jaar op de US Open als qualifier voor het eerst het hoofdschema van een Grand Slam-toernooi en schopte het tot de tweede ronde. Ook Jelle Sels (27) en Jesper de Jong (22) tonen potentie, terwijl Max Houkes (22) vorige week als trainingspartner op de Davis Cup aan het grote werk mocht ruiken.

"Die jongens hebben het goed gedaan op challengers en futures en worden echt geïnspireerd door gasten als Botic, Tallon en Tim", zegt Krajicek. "Ze trekken zich ook aan elkaar op door samen te trainen. Vaak verlies je van een Botic of Tallon, maar soms win je een potje. Of je denkt: hé, zo hard gaan die ballen ook weer niet. Dat niveau kan ik ook halen."

Griekspoor hoopt ook dat andere Nederlandse talenten zich aan hem kunnen optrekken. Al benadrukt hij dat aanstaande talenten de sleutel tot succes zelf in handen hebben. "Op mijn achttiende en negentiende kon ik ook goed tennissen. Maar het echte besef dat ik de top honderd kon halen, was er pas toen ik 23 of 24 jaar was", zegt Griekspoor.

"Iedereen kan wel roepen dat je de top honderd gaat halen, maar je moet zélf het geloof en het vertrouwen hebben. Je moet het allemaal zelf uitzoeken en uitvinden. Het is een lange weg, maar uiteindelijk kom je op een heel mooi punt. Nu leef ik een droom."