Door Jasper Boks

De Kroatische nummer 50 van de wereld was met 6-2, 7-5 te sterk. “Het was wel te zien dat ik nog maar vijf of zes dagen op de baan heb gestaan. Ik deed wat ik kon, maar miste wedstrijdritme.”

Krajicek was blij en opgelucht dat ze er überhaupt bij was in Parijs. Nadat ze met haar knieklachten naar de arts was gegaan, bestond de kans dat bij een ingreep een zware blessure zou worden geconstateerd.

Die kwetsuur had haar een tijd van de baan kunnen houden en de opmars die ze het afgelopen halfjaar maakte, van 180 naar plaats 73, kunnen stuiten.

“Andere speelsters waren ook wel verbaasd om me nu al weer te zien, zeiden: ‘Eh, ben jij een paar dagen geleden niet geopereerd?’ Het bewegen ging op zich nog redelijk, maar er zat nog wat twijfel."

"En feit is gewoon dat vijf dagen trainen voor een Grand Slam-toernooi niet genoeg is om te kunnen verrassen. Zeker tegen Martic is het voor mij lastig spelen, zij slaat de ballen met veel spin. Daar had ik de twee eerdere keren dat ik tegen haar speelde en verloor ook al veel moeite mee.”

Na de partij kwam ze met ijs op haar knie naar de persconferentie. “Ik heb er geen moment gedacht om niet te spelen. De dokter zei dat ik kon spelen. Als hij zegt dat het geen kwaad kan, dan probeer ik het. Dan maakt het me niet uit wat andere mensen daar van vinden. Ik heb nu ook geen last van mijn knie en hij is ook niet dik.”

En reden om zo kort na de ingreep weer te de baan op te gaan was ook haar kans om de Spelen in Londen nog te halen. Ze had een paar rondjes moeten winnen om een ranking te krijgen die goed genoeg was voor rechtstreekse deelname.

“Het was misschien een beetje een blinde gok. Maar ik wilde elke kans aangrijpen om me te kwalificeren voor Londen. Nu heb ik het niet meer in eigen hand en kan ik het los laten. Ik hoop dat NOC*NSF voor mij een wildcard wil aanvragen."

"Richard (oudere broer van Krajicek, red.) zal dat aankaarten bij technisch directeur Maurits Hendriks. En mocht er een wildcard voor mij worden aangevraagd dan moet ik daarna nog hopen dat het IOC die aanvraag honoreert."

"Als ik er niet bij ben vind ik dat erg jammer, maar dan over vier jaar maar weer proberen. Mijn droom is om een keer op de Spelen uit te komen. Ik heb daar alles voor gedaan. Ik wil het gewoon meemaken, zeker in Londen."

"Omdat daar op gras wordt gespeeld en het dichtbij huis is. Mocht het definitief niet doorgaan, dan zit er niets anders op dan me te proberen te kwalificeren voor de Spelen in Rio. Al is het op gravel, ik wil het gewoon een keer meemaken.”

De komende tijd zal ze proberen haar opmars voort te zetten. Daarbij kan ze de hulp van een vaste coach goed gebruiken. Aan de hand van Eric van Harpen maakte ze in korte tijd een flinke sprong, maar die samenwerking is beëindigd. Het klikte niet buiten de baan.

Krajicek: “Met mijn vader en Richard ben ik op zoek naar een nieuwe coach. We zoeken naar iemand met wie het klikt. Eric van Harpen heeft mij erg geholpen, dat staat buiten kijf. Hij heeft wat over mij gezegd, dat is zijn mening."

"Ik vond dat niet professioneel, maar verder zeg ik daar niets over. Ik blijf zoeken naar een vaste coach. Mijn vader zal in elk geval met mij mee gaan naar Wimbledon en de andere grastoernooien.”