Door Jasper Boks

Door de slechte resultaten na Roland Garros kon haar Deense coach Michael Mortensen zijn koffer pakken. Ze wordt nu weer bijgestaan door haar man, net als voorheen. Haar leven is volledig veranderd, geeft ze aan bij terugkomst in Parijs.

“Ik heb er altijd van gedroomd dat ik op een dag een Grand Slam-titel zou winnen. Dat is gelukt en dat geeft een geweldig gevoel. Maar het vervelende is dat ik na die titel heel vaak heb verloren. Ik moet tegenwoordig zoveel dingen doen naast de tennisbaan.”

“Na Roland Garros verloor ik mijn concentratie op de baan. Ik trainde nog net zo hard als ervoor, maar met mijn gedachte was ik er vaak niet bij. Ik moest zoveel dingen doen, alles was nieuw voor me. Ik heb een half jaar verspeeld om te wennen aan mijn nieuwe leven.”

In China wordt ze overal aangegaapt, sponsors staan in de rij met contracten. Niet zo raar dat ze even in de war was. “Doordat ik de eerste Chinese tennisster met een Grand Slam-titel ben, denken heel veel van mijn landgenoot dat ik geen normaal mens ben.”

“Toen ik terugkeerde in China na mijn titel, begon een vrouw zomaar heel hard te schreeuwen toen ze mij in een restaurant zag. ‘Oh, ze eet!’ riep ze. Ik snapte er niets van. Ik voel me een mens als ieder ander, ga ook gewoon naar de supermarkt om dezelfde artikelen te kopen als iedereen. Maar de mensen blijven denken dat ik anders ben, daar moet ik aan wennen.”

Tennis is sinds de doorbraak van Na Li een populaire sport. “Vrienden van mij in China horen zoveel dingen. Ouders doen hun kinderen op tennis en zeggen: ‘Mijn kinderen kunnen z’n minst beter worden dan Na Li. Ik vind het goed dat er hoge doelen worden gesteld, maar die bereik je door hard te werken en niet door je mond te gebruiken.”