Stefan had eigenlijk nooit problemen met de buurtgenoot. Ze begroetten elkaar tijdens het uitlaten van hun honden. Tot hij Stefan een keer had gezien met zijn uniform aan. Daarna maakte hij eens een opmerking. "Je zit bij de wouten, hè?", vroeg hij. Maar verder dan een opmerking ging het niet.

Totdat collega's van Stefan een bezoek brachten aan de buurtbewoner. Hij bedreigde de agenten met een mes en werd aangehouden. Daarop wees hij naar het huis van Stefan. "Daar woont een diender", zei hij. "Ik droom ervan om hem een kogel door zijn hoofd te jagen."

"Het bleek dat hij gewoon een hekel heeft aan de politie", zegt Stefan. "Omdat hij wist dat ik bij hem in de buurt woonde, werd ik daar de personificatie van." Ondanks de bedreiging deed Stefan geen aangifte. Zo hoopte hij de goede vrede in de buurt te bewaren. "Ik wilde geen problemen, ik wilde dat hij hulp zou krijgen."

Maar het was slechts het begin. Bij de man thuis werden wapens gevonden en later bleek dat hij een verrekijker op het huis van Stefan gericht had staan. Een paar dagen na zijn aanhouding kwam de man weer op vrije voeten. Maar omdat hij bij zijn aanhouding een bedreiging aan het adres van Stefan had geuit, maakte de politie een dreigingsanalyse. De uitkomst: een 'zeer reële' dreiging.

"Ook mijn sociale media werden door de politie doorgelicht", zegt Stefan. "Bleek dat ik gemakkelijk te vinden was op verschillende platforms, daar had ik nooit aan gedacht. Mijn vrouw was ook simpel te vinden. Haar werkgever was gekoppeld. De buurman is ook gezien bij het werk van mijn vrouw."

Voor de zekerheid werden opvallende camera's aan Stefans huis gehangen. Zijn vrouw moest een alarm om haar nek dragen als ze van huis ging, zodat ze de politie snel kon inschakelen. Stefan liet zijn kind niet meer zonder toezicht bepaalde routes fietsen.

Uiteindelijk voelde Stefan zich zo bedreigd dat hij een gebiedsverbod aanvroeg. Hoewel hij dat kreeg, negeerde de man het verbod. "Hij stond soms lachend voor mijn camera's."

Ondanks alle beveiligingsmaatregelen bleef het probleem bestaan. Stefan was al in gesprek met een makelaar om de mogelijkheden voor een verhuizing te bespreken. Maar toen de burgemeester en de korpsleiding lucht kregen van de zaak, was het Stefans buurtgenoot die onder druk moest verhuizen naar een andere stad.

Stefan is lang niet de enige agent die te maken krijgt met bedreigingen en intimidatie. "Dienders worden vaak gefotografeerd en gefilmd", zegt hij. "Die beelden worden daarna zonder context online gezet met de vraag: wie kent deze persoon?"

Het delen van persoonsgegevens, zoals namen en adressen, met als doel om iemand te intimideren, wordt doxing genoemd. Journalisten en politici krijgen regelmatig met deze vorm van intimidatie te maken. Zo werd het privéadres van D66-leider Sigrid Kaag begin 2022 online verspreid. Ze werd aan de deur bedreigd.

Ook de situatie van Stefan is een geval van doxing, zegt politievakbond ACP. "Het schenden van de privacy en intimidatie kan onder de noemer doxing vallen", zegt een woordvoerder. "In dit geval gaat het niet direct om het openbaar maken van zijn privégegevens. Wel is er een behoorlijke inbreuk gemaakt op de privacy van de politieagent."

De Tweede Kamer werkt ondertussen aan wetgeving om doxing strafbaar te stellen. Daarover wordt donderdagmiddag vergaderd. Binnenkort wordt een stemming verwacht om de wet aan te nemen. Welke definitie van doxing precies in de strafbaarstelling komt te staan is nog onduidelijk.

Als alles doorgaat, komt op doxing een maximale celstraf van een jaar te staan. "Veel te laag", vindt Stefan. "Het is goed dat doxing strafbaar wordt gesteld, maar een jaar zou de minimumstraf moeten zijn. Maar we doen in Nederland niet aan minimumstraffen."

Intimidatie kan een groot effect hebben, ook als het gevaar is geweken. "Ik ben voor mijn werk altijd alert", zegt Stefan. "Maar ik was het thuis ook. Ik ontspande niet meer." Een psycholoog hielp hem en zijn vrouw bij het verwerken van de gebeurtenissen.

Ondanks het vertrek van zijn stalker ruim een jaar geleden, hangen de camera's nog steeds aan Stefans huis. "Het geeft een stukje rust." Toch kijkt hij nog altijd op als hij iemand met dezelfde soort hond als zijn oude buurtgenoot ziet lopen. "Dat gaat onbewust. Je denkt toch even: is dat hem?"

Verantwoording: De echte naam van Stefan is bekend bij de redactie, maar is met het oog op veiligheid geanonimiseerd in dit verhaal.