De veertienjarige Abdul* maakt zich grote zorgen. Zijn vader, moeder en broertje zitten in Kaboel. Zelf is hij in Nederland met een asielstatus en zijn aanvraag voor een gezinshereniging was in de allerlaatste fase. Zijn familie moet nog een DNA-test doen en dat kan alleen in Pakistan. Afgelopen vrijdag zouden ze naar dat buurland vliegen, om daarna door te reizen naar Nederland. Maar dat plan mislukte doordat Kaboel in handen van de Taliban viel.

In 2018 kwam Abdul als elfjarige jongen naar Nederland. Zijn vader, die jarenlang werkte voor westerse hulporganisaties is een paar jaar geleden ontvoerd door de Taliban. Zijn moeder besloot na die ontvoering in wanhoop haar oudste zoon naar Nederland te sturen, waar zijn oma en tante al wonen.

Na de val van Kaboel belt de tante van Abdul met het crisiscentrum van het ministerie van Buitenlandse Zaken. Ze laten haar weten dat ze boven op de zaak zitten. Maar zij krijgt geen harde toezegging dat Abduls vader, moeder en broertje op een evacuatielijst staan. Vorige week zijn zijn ouders ten einde raad naar het vliegveld in Kaboel gegaan. Daar worden ze geslagen en het lukt niet om door de massa heen te komen, waarna ze terugkeren naar hun onderduikadres. "Niemand begrijpt hoeveel pijn ik heb, elke seconde van de dag. Ik wil maar één ding: mijn ouders terug," zegt Abdul.

Het geval van de veertienjarige jongen staat niet op zichzelf. In een soortgelijke zaak vraagt een in Nederland wonende vrouw of ze kan worden herenigd met haar drie tienerdochters. Haar eerste echtgenoot, van wie ze is gescheiden, heeft toestemming gegeven voor het vertrek van de kinderen naar Nederland.

De DNA-testen zijn al gedaan, alleen moet nog door de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) bevestigd worden dat alles in orde is. Ook deze vrouw, van wie de naam bij de redactie bekend is, vreest dat ze haar dochters voorlopig niet meer zal zien als ze niet op de evacuatielijsten terechtkomen. Ook zij heeft contact gelegd met het crisiscentrum van het ministerie van Buitenlandse Zaken, maar dat leverde niets op.

Bij VluchtelingenWerk Nederland komen veel vragen binnen van in Nederland wonende Afghanen over gezinshereniging. "We vinden dat familieleden waarvan de aanvragen in een vergevorderd stadium zijn, moeten worden geëvacueerd," zegt een woordvoerder.

Vorige week zegde demissionair staatssecretaris Ankie Broekers-Knol (Asiel) na vragen van Tweede Kamerlid Piri in een brief toe dat nareizende familieleden van vijf in Nederland verblijvende vluchtelingen in aanmerking komen voor evacuatie. In die vijf gevallen zijn alle papieren helemaal in orde.

Maar hoe moet het met de zaken die in een vergevorderd stadium zijn, zoals in de kwestie van Abdul of de vrouw met de drie dochters? "Aangezien sommige zaken al jaren lopen en er nu geen tijd te verliezen is, moet de IND de daad bij het woord voegen en deze familieleden acuut op de evacuatielijsten zetten," vindt Piri. "Kinderen hebben hun ouders nodig en andersom, dat mogen we hen niet ontzeggen."

Volgens het Kamerlid gaat het om een vergeten groep die tot nu toe "geen prioriteit is geweest voor het kabinet". Piri: "Dat is op zichzelf al erg, maar met de Taliban aan het roer al helemaal. Het is echt een race tegen de klok om deze familieleden in veiligheid te brengen."

NU.nl is nog in afwachting van een reactie van de IND en het ministerie van Buitenlandse Zaken.

*De (echte) namen van de veertienjarige jongen en de vrouw zijn bij de redactie bekend.

De redactie van NU.nl wil in contact komen met Afghanen en Afghaanse Nederlanders die op dit moment in dat land verblijven, vooral in steden als Kandahar, Jalalabad, Herat en Mazar-i-Sharif. Uit die plaatsen komt weinig nieuws, hoe is de situatie daar? We horen het graag. We behandelen alle informatie indien gewenst vertrouwelijk. Heb je familieleden, vrienden, kennissen in Afghanistan en willen zij met ons praten over de situatie daar? Mail dan naar redactie@nu.nl.