Tijdens mijn vakantie, ga ik naar de supermarkt en doe ik (serieus) boodschappen, voedingsmiddelen, wat snoep en wat speelgoed en dat breng ik naar een katholiek weeshuis. (Bij katholieke weeshuizen, zijn álle geloven welkom, in tegenstelling tot bijv islamitische) De enige auto van ‘t weeshuis breng ik dan naar de garage voor een uitgebreide servicebeurt en ik “gooi” de tank vol. Ik doe dit al járen en smelt iedere keer weer als ik die blije koppies zie. Verder geef ik niks aan organisaties want ik vind het wel mooi zo.

Vroeger gaf ik aan meerdere goede doelen. Op bepaald moment, geen idee welk jaar dat was, hoorde ik op het journaal dat een directeur van Unicef geloof ik ontslagen was of weg ging maar wel met een mega bonus. Dat terwijl ik als alleenstaande moeder die best moeilijk rond kwam toch elke maand doneerde om jonge meisjes van +/- 11-12 jaar oud te helpen die anders in de prostitutie zouden komen. Heb toen meteen gebeld om mijn donaties ste stoppen. De man aan de telefoon begreep mijn boosheid. Daarna nooit meer gedoneerd omdat ik er geen vertrouwen meer in had.