De vrijheid van meningsuiting is in Nederland vastgelegd in artikel 7 van de Grondwet. Dit recht is ook opgenomen in andere internationale verdragen, zoals artikel 10 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Toch leidt de interpretatie van die artikelen altijd weer tot discussie.

"Het is moeilijk om van tevoren te zeggen wat precies wel en niet mag", zegt Marloes van Noorloos, universitair hoofddocent strafrecht aan Tilburg University. Volgens haar moet alleen in een uiterst geval de afweging gemaakt worden door een rechter.

"Niet alles wat onwenselijk is, is ook strafbaar. En dat moet ook niet, want een groot deel van het maatschappelijk debat moet gewoon gevoerd kunnen worden, totdat men echt te ver gaat."

Ook Frederik Zuiderveen Borgesius, hoogleraar ICT en recht aan de Radboud Universiteit, zegt dat elke uitspraak die discussie oplevert op zich bekeken moet worden. "Zo'n ingewikkelde discussie is niet met een slogan samen te vatten. In sommige gevallen gaat het overduidelijk te ver, maar de discussie is vaak juist het hevigst bij randgevallen."

"Rechters zijn heel voorzichtig met meningen verbieden, en dat hoort ook in een democratische rechtsstaat. Maar in bepaalde gevallen mag de vrijheid van meningsuiting ook ingeperkt worden om de democratie te beschermen."

"Het verschil tussen een politicus en een burger staat niet specifiek in de wet, maar wordt vaak wel meegewogen door de rechter", zegt Van Noorloos. "Politici hebben een groot bereik. Dan kan het eerder consequenties hebben als je heftige uitspraken doet."

Zuiderveen Borgesius vindt dat van politici meer verantwoordelijkheid verwacht mag worden. "Aan de andere kant verdienen juist politici meer bescherming dan commerciële partijen, omdat zij een belangrijke rol hebben in onze democratie."

Heb je dit artikel gevonden via Net binnen? Je kunt vergelijkbare stukken elke dag via het knopje NUjij onder in je app vinden!