Ik snap hier en daar een foto delen. Denk bijvoorbeeld aan een familie foto waar iedereen goed op staat. Zo gauw je (maandelijks) wekelijks of zelfs dagelijks foto's plaatst, moet ik zeggen dat ik dat maar eng vind. Je gooit het privé leven van je nu nog kleine dreumes dan in een publieke setting. Ookal is het alleen voor bekenden op Facebook. Mijn fotoalbum van vroeger staat hier in de kast, mijn ouders, broertje, zusje, familie, hebben ook een aantal foto's. Voor de generatie die nu tien jaar is, staan voor enkelen zo veel foto's online, dat rustig 100 familieleden, vrienden en kennissen hun 'fotoalbum' ten alle tijden kunnen inzien. Dat vind ik niet zo netjes, maar blijft een keuze van de ouders. Te ver gaan vind ik gevaarlijke fotos, zoals zwembad/omkleed foto's of fotos waarop het kind niet lekker in diens vel zit. Ook vind ik ouders die hun kinderen gebruiken om geld te verdienen, niet altijd oké bezig. Vaak kan ik vooral geen oordeel vellen. Wat, hoe schattig ook, eng voelt.

Ik verbaas mij vaak over hoe ouders hier mee omgaan. Mijn eigen kinderen plaatsen wij zelf niet op de sociale media en op alle formulieren van school, opvang en sportclubs zijn wij terughoudend over het gebruik van foto’s op sociale media. Met zwemles is het hier gelukkig zo dat je bij bijvoorbeeld een kijkles geen beelden (van anderen) mag maken. Na een handhavingsverzoek bij het personeel gebeurd dat nu ook. Onze kinderen zullen dus later minimaal last hebben van online beelden die ze zelf niet online hadden willen hebben, maar als ze graag foto’s van “vroeger” willen zien, dan hebben ze een foto album die ze natuurlijk mee krijgen wanneer ze uit huis gaan.