Iemand die zichzelf woke noemt, is zich naar eigen zeggen bewust van maatschappelijke misstanden. Dan kun je denken aan racisme en discriminatie van minderheden.

De term bestaat al lang. Zwarte Amerikanen hebben het woord in de vorige eeuw bedacht om elkaar te waarschuwen voor racistisch geweld. Zo zong Lead Belly in 1938 in het nummer Scottsboro Boys bijvoorbeeld over een groep jongens die vals werd beschuldigd van verkrachting. Met het lied riep hij zwarte mensen op alert te blijven (to stay woke) op racistische dreiging.

Het woord bereikte een groter publiek, nadat de ongewapende zwarte Amerikaan Michael Brown in 2014 was doodgeschoten door de politie. Inwoners van de stad Ferguson gingen toen de straat op om te demonstreren tegen racistisch politiegeweld.

De actievoerders riepen elkaar op woke, oftewel alert te zijn op racistische acties van de politie en andere dreigingen. Deze protesten speelden een grote rol in de groei van de Black Lives Matter-beweging.

Inmiddels heeft woke een bredere betekenis gekregen. Woke wordt in de Dikke Van Dale omschreven als: zich zeer be­wust van ra­cis­me en so­ci­aal on­recht je­gens min­der­he­den. Denk dan bijvoorbeeld aan onrecht waar minderheden als lhbtiq+'en mee te maken krijgen.

Maar woke wordt ook gezien als iets negatiefs. Het woord zou staan voor doorgeslagen politieke correctheid van bijvoorbeeld linkse politici en activisten. "Je kan tegenwoordig ook niks meer zeggen", is soms het sentiment.

Het woord wordt daarbij vaak in verband gebracht met de zogeheten cancelcultuur. Deze afrekencultuur is het fenomeen dat bekende mensen worden geboycot na bijvoorbeeld een controversiële uitspraak of grensoverschrijdend gedrag.

Heb je dit artikel gevonden via Net binnen? Je kunt zulke stukken elke dag via het knopje NUjij onder in je app vinden!