Voor Wortelboer was het moment dat hij begin januari zonder fysiek ongemak in het vliegtuig naar India stapte al een hoogtepunt. "Dat is voor mij echt een belangrijk vinkje om te zetten", vertelt hij op de dag van de laatste training op Nederlandse bodem in het clubhuis van HC Rotterdam.

Het is een begrijpelijke reflex, want Wortelboer weet als geen ander hoe het voelt om een toernooi op het laatste moment te moeten missen. De verdediger van HC Bloemendaal moest de EK's van 2019 en 2021, het WK van 2018 en - niet geheel onbelangrijk - de Olympische Spelen van 2021 vanuit Nederland volgen.

Natuurlijk zag Wortelboer af en toe een wedstrijd van zijn ploeggenoten, maar hij probeerde bovenal afleiding te zoeken. Zo zat hij tijdens de wedstrijden op de Spelen vaak met zijn vrienden uit het Brabantse Teteringen op het water.

De pijnlijke nederlagen in de finale van het WK in 2018 (verlies na shoot-outs tegen België) en de Olympische Spelen in Tokio (in de kwartfinales uitgeschakeld door Australië) deden dan ook nauwelijks iets met Wortelboer. "Als ze goed presteren, weet je wat je mist. Maar als ze minder presteren, praat niemand er meer over. Hoe pijnlijk dat ook voor die jongens is."

'Wortel', zoals hij door velen in de hockeywereld wordt genoemd, werd in 2017 bij zijn eerste toernooi in Amstelveen al eens Europees kampioen. Het leek het begin van een glansrijke interlandcarrière, maar daarna vierde hij nog maar weinig successen. De rode draad in het verhaal? "Dat is de steeds terugkerende pech die ik met mijn schouders heb gehad."

Het begon in 2018 met zijn linkerschouder, die uit de kom schoot tijdens een competitiewedstrijd met Bloemendaal. Nog geen maand later stond hij alweer op het veld, maar vlak voor het WK ging het wéér mis. Hij viel opnieuw op die bewuste schouder en zag zijn eerste mondiale toernooi aan zich voorbijgaan.

Op het EK in 2019 was Wortelboer wéér niet van de partij. Toen werd de Brabander gepasseerd, omdat hij volgens toenmalig bondscoach Max Caldas "geen professionele mindset" had. Een keuze die hij nu nog steeds niet begrijpt.

'Wortel' richtte zich op en omcirkelde het EK en de Olympische Spelen in zijn agenda. Hij liet zich opereren om definitief afscheid te nemen van zijn blessure. Het hoofdpijndossier leek gesloten, tot hij in maart 2021 wéér een schouderblessure opliep. Nu niet de linker- maar de rechterkant. Hij trainde zo hard hij kon, maar Caldas durfde het niet aan hem te selecteren. Zo zat hij opnieuw twee toernooien thuis.

Wortelboer staat bekend als een van de sfeermakers binnen het Nederlandse team. Dat is op de dag van de slottraining op Nederlandse bodem direct terug te zien aan de manier waarop hij met zijn ploeggenoten dolt. Hij leeft helemaal op onder het bewind van bondscoach Delmée, die na de Olympische Spelen de gestopte Caldas verving en voor een frisse wind zorgt.

Door de nieuwe staf, groep en rolverdeling klopt het totaalplaatje veel meer. "Dat heeft ook te maken met hoe graag je voor iemand door het vuur gaat", vertelt de 74-voudig international. "Het voelt voor mij sinds de komst van Delmée als een nieuwe periode. Of eigenlijk zelfs een nieuw begin. Ik hoop dat alles vanaf nu gaat gebeuren."

In India zijn Wortelboer en zijn ploeggenoten niet favoriet, maar de wereldtop in het mannenhockey zit al jaren dicht bij elkaar. "Laat dit dan maar wél een toernooi worden waar we het over twintig jaar nog over hebben. Dan ben ik er nog bij geweest ook", zegt hij lachend.

Wortelboer begint zijn WK met Oranje op zaterdag om 10.30 uur (Nederlandse tijd) tegen Maleisië. Daarna zijn respectievelijk Nieuw-Zeeland en Chili de tegenstanders. Naar verwachting treft Nederland in de kwartfinale voor het eerst een tegenstander van formaat.