Dafne Schippers straalt weer. "Ik zit goed in mijn vel en heb plezier in wat ik doe", vertelde ze een paar dagen voor de EK, die vrijdag van start gaat en waar ze op de lijst staat voor de 60 meter. "Het voelt vertrouwd om terug bij Bart te zijn en het geeft rust."

Acht jaar werkten de voormalige tienkamper en Schippers al samen. Onder Bennema groeide ze van tiener uit tot topatlete, met de WK van 2015 in Peking als de - nog altijd - piek in haar carrière. Ze werd wereldkampioene op de 200 meter en pakte zilver op de 100 meter. Een jaar later was er op de 200 meter olympisch zilver in Rio de Janeiro.

Toch moest het anders na Rio. De atlete ruilde haar Nederlandse succescoach in voor Rana Reider, een Amerikaan die hink-stap-springer Christian Taylor naar twee wereldtitels en olympisch goud had geleid. Ook met andere atleten was hij succesvol.

"Ik koos voor Rana omdat ik nog beter wilde worden", zei Schippers er deze week over. "Hij stond bekend als de beste coach die er is, alleen bij mij pakte het misschien iets minder goed uit. Het was een risico om een nieuwe coach te nemen, maar ik wilde nog beter worden."

Bennema en Schippers tijdens de WK atletiek in 2015. (Foto: ANP)

Maar het werd dus niet beter. In 2017 prolongeerde Schippers weliswaar haar wereldtitel op de 200 meter, maar de toptijden die ze onder Bennema liep raakten steeds verder uit zicht. Schippers won onder Reider wel aan spieren, maar de kracht ging ten koste van de souplesse. Haar befaamde 'tweede versnelling' verdween.

Nadat ze op de EK van afgelopen zomer in Berlijn genoegen moest nemen met zilver (200 meter) en brons (100 meter), was een harde evaluatie tussen coach, atlete en de Nederlandse atletiekbond noodzakelijk.

Maar nog voor het zover was, maakte Reider een eind aan de samenwerking. Vanwege familieomstandigheden ging hij terug naar Florida, zo was de lezing. Al leek de kans klein dat Schippers en Reider, anderhalf jaar voor de Spelen van Tokio, anders wel door waren gegaan.

Schippers na haar gouden WK-race op 200 meter in 2015. (Foto: ANP)

Hoewel de samenwerking niet werd wat ze ervan gehoopt had, heeft Schippers nog altijd goed contact met Reider. "We bellen en appen af en toe. Ik vind hem ook nog steeds een topcoach", zei Schippers dinsdag.

Tussen Bennema en Reider gaat het anders. Bennema zocht na diens plotselinge terugkeer naar Florida contact met zijn voorganger, maar dat bleef onbeantwoord. "Hij gaf niet thuis", vertelt Bennema. "Het lijkt mij fatsoenlijk om een overdracht te doen als een atleet overstapt naar een andere coach, maar dat heeft hij niet gedaan. Dat is raar, maar ik heb het verder maar gelaten. "

Uiteindelijk kwam Bennema alsnog aan zijn informatie. "Ik ben op de hoogte gebracht door Dafne en de medische staf. Dat heeft tijd gekost, maar het is wel goed gekomen. Ik ben blij met hoe het de afgelopen weken is gegaan."

Bennema en Schippers werken nu alweer twaalf weken samen. Enerzijds is dat vreemd, omdat de relatie tussen de twee bekoeld leek. Afgelopen zomer zei Bennema in NRC nog dat hij een hernieuwde samenwerking een "heel slecht plan" vond. Aan de andere kant lijkt Bennema gezien hun succesvolle verleden de ideale persoon om Schippers naar haar oude niveau te brengen.

"Mensen zullen denken: ze is terug bij Bart en dan gaat het weer als vanouds", beseft Bennema. "Ik zie nu ook al dingen terug uit onze eerdere jaren, maar dat is nog heel dun. En dat is logisch. Het was eerst aftasten en nu zijn we pas vier weken specifiek aan het trainen."

Schippers en Rana Reider in de zomer van 2018. (Foto: ANP)

Bennema vindt het te ver gaan om te zeggen dat hij Schippers heeft moeten 'resetten' na haar magere jaar 2018. "Maar een transformatie kun je het wel noemen. En dan gaat het vooral om technische dingen. Dafnes manier van starten, het sprinten rechtop. Er zitten wat dingen in haar hoofd die ik anders wil en dat snapt ze nu. Maar voordat dat is geautomatiseerd, ben je een stuk verder."

De terugkeer naar Bennema is voor Schippers ook een terugkeer naar souplesse, waar onder Reider de focus vooral op spierkracht lag. Ze werd geblokter en zwaarder, maar niet sneller. Nu moet haar natuurlijke loopstijl terugkeren. "Eigenlijk is het gewoon natuurkunde", legt Bennema uit. "Hoe lichter je bent, hoe sneller je loopt als je kracht behoudt. Daar zijn we mee bezig. Maar ook dat heeft tijd nodig."

Bennema kijkt wat dat betreft uit naar de periode na de EK. "Na Glasgow hebben we drie maanden de tijd om te trainen en ervoor te zorgen dat alles weer in elkaar past en het gevoel klopt. Even geen wedstrijden."

Schippers zelf voelde de afgelopen weken al dat het de goede kant op gaat onder Bennema. "Bart en ik zitten nog in een periode van uitproberen. Het is zoeken, maar tijdens trainingen gaan delen van een race al goed."

"De ene keer is de start goed, de andere keer is het tweede stuk top. Nu is het wachten tot alles een keer bij elkaar komt. Dat kan dit weekend al, maar het kan ook in de zomer pas. Maar ik heb er wel vertrouwen in dat het gaat gebeuren. We zijn net bezig."

Het WK-podium van de 200 meter in 2016. (Foto: ANP)

De tijden van Schippers in 2019 zijn dan ook nog niet spectaculair. Twee weken geleden liep ze 7,18 op de 60 meter in Apeldoorn, waarmee ze haar Nederlandse titel prolongeerde. Maar wereldwijd waren dit jaar liefst achttien vrouwen sneller.

In Glasgow, waar zaterdagavond de finale van de 60 meter op het programma staat, behoort ze dan ook niet tot de topfavorieten. Zeker niet nu er door haar val van de trap en de daaruit voortkomende pijn in haar rug een vraagteken achter haar deelname staat.

Het contrast is groot met eerdere jaren, en zeker met 2015. "Maar ik heb toen al gezegd dat ik niet wist of ze ooit nog zo snel zou lopen", weet Bennema. "De situatie en de omstandigheden waren destijds fantastisch. Maar de tijden die ze in 2017 liep... Ja, die zijn wel mogelijk. Ik weet alleen niet wanneer."