Waarschijnlijk dacht Van Basten in februari 2012 zelf: "Heerenveen? Leuke, sympathieke club net onder de top, aanvallend voetbal, altijd goede aankopen, waarom niet?" En dus gaf hij, op een moment dat Ron Jans er nog zat, zijn ja-woord aan toenmalig voorzitter Robert Veenstra.

Waarschijnlijk besefte Van Basten op dat moment niet dat de gunfactor in Heerenveen samen met de enorme wachtlijst voor skyboxen was verdampt en dat de uitgaven sinds het vertrek van de machtiger erevoorzitter Riemer van der Velde de inkomsten overstegen.

Een inschatting maken van Veenstra's beloftes ten aanzien van eventuele versterkingen kon Van Basten dus eigenlijk nooit, zoals hij ook niet kon vermoeden dat Veenstra op de achtergrond een verloren strijd streed met Van der Velde.

Inmiddels weet Van Basten dat wel, want onder zijn ogen heeft zich een revolutie voltrokken. Met minder bloedvergieten dan bij Ajax, maar verder met een soortgelijk karakter. Plots lag er een rapport in Heerenveen met als belangrijkste conclusie dat iedereen waarmee Van Basten nauw samenwerkte, moest opdonderen. En zo kan het dat Van der Velde via vrienden als Gaston Sporre (vroeger voorzitter FC Zwolle, nu ad interim opvolger van Veenstra) als vanouds weer aan de touwtjes trekt bij Heerenveen.

Hoe nu verder met Van Basten?

Die sprak twee dagen voor en over de thuiswedstrijd tegen Cambuur: "Ik heb me laten wijsmaken dat het een beladen duel is. We zullen zien, zondag." Een jonge verslaggever: "Meneer Van Basten. Ajax - Feyenoord, AC Milan - Inter, Nederland - Duitsland. Waar in dit rijtje past Heerenveen - Cambuur?"

Van Basten (voor zijn dertigste Europees kampioen met Oranje, winnaar van twee wereldbekers voor clubteams, drie Europa Cups I, een Europa Cup II, zeven landstitels, drie nationale bekers, drie Europese Supercups, vier nationale Supercups met Ajax en Milan, bovendien tweemaal Wereldvoetballer van het jaar, driemaal Europees Voetballer, zesmaal clubtopscorer) keek de jongen aan.

"Geen idee", zei hij met een Mona Lisa glimlach. Op de wedstrijddag zat Van der Velde ter hoogte van de middenlijn op zijn oude troon in het hart van het Abe Lenstra Stadion. Hij zag hoe Van Basten met zijn handen losjes in zijn broekzak stond te kijken naar het blauw-gele uitvak. Daar zwaaiden andere Friezen met Nederlandse vlaggen. Ze hadden een spandoek gemaakt. 'Anti-Fries.'

De Heerenveen-fans scandeerden dat alle hertjes homo's waren. In een belabberde wedstrijd maakte Heerenveen 1-0. "Put your hands up for Detroit", schalde uit de speakers.

In het hoofd van Van Basten moet het hebben gewemeld van 'geen ideeën'. In dat van mij zong een zinnetje dat clubicoon Gerald Sibon ooit treffend uitsprak nadat ik vroeg wat hij ervan vond dat Van Basten naar sc Heerenveen kwam. "Marco van Basten heeft nog nooit ergens gewerkt waar de koffie uit een thermoskan in plastic bekertjes wordt geschonken."

Sibon sloeg de spijker op zijn kop. Van Basten is geknipt voor de absolute top en verder niet. Hij en sc Heerenveen zijn niet voor elkaar gemaakt en lijken inmiddels op een liefdeloos getrouwd stel dat wacht met de scheiding tot de kinderen de deur uit zijn.

Het zal mij dan ook niet verbazen als er in de winterstop een communiqué wordt voorgekookt door Sporre (Van der Velde) en Van Basten met een dergelijke strekking: "Het waren twee tumultueuze, maar mooie jaren. Marco van Basten wil echter na dit seizoen zijn carrière elders voortzetten. sc Heerenveen respecteert zijn keuze en dankt hem na dit seizoen zeer voor bewezen diensten."

Van Basten zal vervolgens zijn onnavolgbare weg vervolgen en ons, stervelingen, in opperste verwarring achterlaten. Of gewoon bondscoach worden.

Van der Velde weet ondertussen wie er veel beter bij zijn club past: Gertjan Verbeek.