Het is misschien wel de grootste straf voor een zwemmer: een hele maand niet het water in mogen. "Het was zeker niet de beste tijd van mijn leven", zegt Kamminga donderdag in het Sloterparkbad van Amsterdam over zijn lange rustperiode van afgelopen zomer. "Maar ik ben nu heel blij dat ik die keuze heb gemaakt."

De winnaar van olympisch zilver op de 100 én 200 meter schoolslag hoort bij de grote groep topzwemmers die zichzelf is tegengekomen in de anderhalf jaar sinds de Spelen van Tokio.

"Ik hoor het héél veel om me heen", zegt de 27-jarige Kamminga. "Twee weken geleden sprak ik bij wedstrijden in Frankrijk nog met meerdere medaillewinnaars van Tokio die zeiden: of ik nou win of verlies, het doet me niks. Het is ook niet zo gek. Door de coronasituatie zijn we met z'n allen in een snelkookpan gestopt."

Peaty is de laatste wereldtopper die op de rem moet trappen. De 28-jarige Brit, die met drie olympische titels geldt als een van de beste schoolslagzwemmers aller tijden, schreef woensdag in een uitgebreid bericht op Instagram dat hij "moe en niet meer zichzelf" is. "Ik geniet niet meer van de sport zoals ik het afgelopen decennium heb gedaan. Daarom heb ik me afgemeld voor de Britse kampioenschappen van volgende maand."

Kamminga herkent veel in de post van Peaty, die hem in Tokio dik versloeg in de finale van de 100 meter schoolslag. "Hij houdt nog steeds van zwemmen, alleen zal hij ertegenaan hikken dat de uitdaging weg is. Hij heeft al zijn doelen al behaald. Zijn carrière verdient het rapportcijfer 11 op een schaal van 10. Kan je het hem dan kwalijk nemen dat het vuurtje wat minder wakkert? Ik begrijp het volledig."

Voor Kamminga kwam de klap vorig jaar juni bij de WK langebaan in Boedapest. Na zijn historische Spelen - hij werd de tweede Nederlandse man met een olympische schoolslagmedaille - en door de afwezigheid van Peaty begon hij als topfavoriet in Hongarije, maar het werd 'slechts' zilver op de 100 meter schoolslag. Hij meldde zich vervolgens af voor de dubbele afstand, omdat hij zich niet fit voelde. Bij thuiskomst in Nederland bleek hij een coronabesmetting te hebben.

Twee maanden later startte Kamminga haast tegen beter weten in bij de EK langebaan in Rome. Zijn zevende plek in de finale van de 100 school was het laatste zetje dat hij nodig had; hij moest echt even afstand nemen van het zwemmen.

"Mijn lichaam zei heel duidelijk: nu is het klaar", zegt Kamminga. "Dat kwam door een mengelmoes van een heleboel dingen. Voor de Spelen heb ik door corona anderhalf jaar als een kluizenaar geleefd. Ik zag eigenlijk alleen mijn teamgenoten en mijn coaches. De keren dat ik mijn vader heb gezien in die periode, zijn op één hand te tellen."

"Vervolgens kwam ik met twee medailles thuis uit Tokio en was de situatie in Nederland opeens totaal anders. We stapten het vliegtuig uit, werden naar Scheveningen gereden voor de olympische huldiging en werden door wildvreemden omhelsd. Dat was geweldig, maar het contrast met de periode daarvoor was echt te groot."

Daarnaast hadden de zwemmers na de Spelen een heel volle wedstrijdkalender, omdat er flink wat toernooien moesten worden ingehaald. "Er is door de in elkaar geschoven kalender echt roofbouw gepleegd op de atleten", zegt de Nederlandse bondscoach Mark Faber, die al jaren met Kamminga werkt. "We zijn eigenlijk met open ogen in de val gelopen. Daar hebben we belangrijke lessen uit getrokken. Het was gewoon te veel."

Kamminga startte vorig jaar november pas weer echt met trainen, na een pauze van drie maanden. "Ik had al eerder kunnen beginnen, maar met het oog op Parijs heb ik echt de tijd genomen. Bij andere zwemmers zie je dat ze net te lang zijn doorgegaan. En dan zit je nu in een vervelendere situatie dan ik zat."

De Katwijker had vanaf zijn herstart nog ruim anderhalf jaar om zich voor te bereiden op de volgende Spelen. Voor Peaty lijkt het meer een race tegen de klok te worden, al schreef de Brit woensdag dat hij nog steeds volop gelooft in een topprestatie in Parijs.

"Hij zal wellicht niet in absolute topvorm zijn", zegt Kamminga. "Maar de man blijft ultiem goed in schoolslagzwemmen. Zelfs op een mindere dag kan hij er nog een toptijd uitpersen. En hij is ook nog heel sterk in zijn kop. Ik hoop in ieder geval dat hij er volgend jaar bij is. Ik race altijd het liefst tegen al mijn tegenstanders. Want alleen dan kun je echt zien wie de allerbeste is."